Το Μάρκετινγκ δεν είναι τίποτα άλλο παρά οι έρευνες για την ανακάλυψη αναγκών και οι προσπάθειες για την ικανοποίησή τους. Προσπάθειες που δεν περιλαμβάνουν μόνο τη διανομή και την επικοινωνία, αλλά πρώτα από όλα τη δημιουργία και την εξέλιξη οντοτήτων (προϊόντων και υπηρεσιών αλλά και άλλων πολύ πιο σύνθετων) που ικανοποιούν ανάγκες, όχι μόνο μέσα από απτά χαρακτηριστικά τους αλλά και μέσω ταυτότητας, αξιών, προσωπικότητας, εικόνας και επικοινωνίας που εμπλουτίζουν την εμπειρία επιλογής ή/και κατανάλωσής τους. Διότι ο σημερινός άνθρωπος σπάνια ψάχνει τον τρόπο απλά να ικανοποιήσει την πείνα, τη δίψα ή την ανάγκη κατοικίας, μετακίνησης, ένδυσης, υγείας, επικοινωνίας, μόρφωσης, αλλά επιθυμεί να νιώσει και ασφαλής, ξεχωριστός, επιτυχημένος, ευτυχισμένος .

Και εδώ τίθεται το ερώτημα: Κατά πόσο οι επαγγελματίες του Μάρκετινγκ στη χώρα μας έχουμε καταφέρει να κάνουμε πραγματικό μάρκετινγκ για το λειτούργημά μας; Πόσο ξεκάθαροι είμαστε απέναντι στις ανάγκες που καλούμαστε να ικανοποιήσουμε; Κατά πόσο προσφέρουμε τα ανάλογα προϊόντα και υπηρεσίες; Και κατά πόσο επικοινωνούμε αποτελεσματικά όλα αυτά στα κοινά που πρέπει;

Η υπερβολική επίδραση που είχε η οικονομική κρίση στο επάγγελμά μας είναι σημάδι ότι κάτι δεν κάνουμε καλά. Ο τρόπος αντιμετώπισης του επαγγέλματός μας από πολλούς πελάτες και ακόμα περισσότερο από την κυβέρνηση και τον απλό άνθρωπο εκεί έξω, δείχνουν ότι μάλλον έχουμε αποτύχει. Στις περισσότερες περιπτώσεις ο επαγγελματίας του μάρκετινγκ – ερευνητής αγοράς, brand manager ή διαφημιστής – αντιμετωπίζεται είτε ως μάγος είτε ως εργάτης. Και αυτό είναι πρόβλημα, μιας και από έναν μάγο συνήθως περιμένουμε μαγικά αποτελέσματα, σε ελάχιστο χρόνο, χωρίς μεθόδους και διαδικασίες και είμαστε έτοιμοι να τον ρίξουμε στην πυρά με την πρώτη αποτυχία. Και έναν εργάτη τον πληρώνουμε μόνο με βάση το μόχθο και το χρόνο.

Είναι καιρός να διαφημίσουμε το επάγγελμά μας. Αλλά για να το κάνουμε αυτό, πρέπει προηγουμένως να το ανακαλύψουμε ξανά. Να ξαναδούμε τις ανάγκες των πελατών μας αλλά και κοινωνίας. Να επανεφεύρουμε το προϊόν μας. Να ξανασκεφθούμε το ρόλο και την εκπαίδευση των ανθρώπων μας. Αλλιώς για τον πολύ κόσμο θα παραμένουμε «διαφημιστές» και «επικοινωνιολόγοι». Ή αυτό που μου έλεγε ένας φίλος γιατρός: «Κάποιοι που κατεβάζουν έξυπνες ιδέες για να πουλάνε προϊόντα που δεν θα πωλούνταν αλλιώς».