Οπότε μιλάμε για νέα εργαλεία και νέες οπτικές, νέο τρόπο αξιοποίησης της τεχνολογίας, αλλά και για νέα αντίληψη, σε όρους που είτε περισσότερο είτε λιγότερο πρόσφατοι, αποτελούν το επίκεντρο…Όμως, όλα αυτά τα «νέα» μεγάλα και τρανά, έρχεται η ώρα να τα διαχειριστούμε εμείς, managers, ειδικοί, σύμβουλοι, εξωτερικοί ή εσωτερικοί εμπλεκόμενοι, με τον ίδιο, συχνά παλαιομοδίτικο – ξεπερασμένο, μη λειτουργικό κάποιες φορές, τρόπο με τον οποίο «κάναμε» τη δουλειά μας.
Μιλάμε για engagement και οι ίδιοι δεν αντιλαμβανόμαστε το πόσο λίγο engaged είμαστε με τη δουλειά μας. Μιλάμε για διαδραστικότητα και την εφαρμόζουμε με τον πιο μη λειτουργικό κάποιες φορές, τρόπο! Όπως τώρα που το gamefication αξιώνει ενδιαφέροντα budgets, υποσχόμενο πολλά και οι ίδιοι σχετιζόμαστε με τη δουλειά μας, όχι μόνο χωρίς διάθεση «παιχνιδιού» (δηλ. δημιουργικότητας, ευελιξίας, θετικής διάθεσης, πειραματισμού…), αλλά με απάθεια, βάζοντας τρικλοποδιές και διατυμπανίζοντας δεξιά και αριστερά
«Εγώ έτσι είμαι!!». Πώς θα ανταποκριθούμε στο πάντα δυναμικό περιβάλλον, όταν επιδεικνύουμε μια τόσο γερασμένη ακαμψία και απάθεια; Πώς θα εμπνεύσουμε τους υφισταμένους και τους συνεργάτες μας να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους, όταν εμείς οι ίδιοι, συχνά ορμώμενοι από την μη συνειδητοποιημένη ανασφάλειά μας, ταμπουρωνόμαστε στον τίτλο της θέσης μας; Και επειδή, συχνά επικαλούμαστε την έλλειψη χρόνου μας, … στο χρόνο που θα επενδύατε για να διαβάσετε τη συνέχεια του παρόντος, ας αναλογιστείτε τα παραπάνω!
Και σκεφθείτε ότι αυτό ακριβώς που αποκαλούμε «έλλειψη χρόνου» και το επικαλούμαστε όταν π.χ. δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε στη συμμετοχή μας σε ένα σημαντικό επαγγελματικό project (συνέδριο, συνέντευξη, event, σεμινάριο κ.α.), ουσιαστικά αποτελεί το μεγάλο μας πρόβλημα. Πρόβλημα που λειτουργεί ανασταλτικά στην προσπάθειά μας να «σπάσουμε» τις παραπάνω δυσλειτουργίες, να εμπλουτίσουμε γνώσεις και εμπειρίες, αλλά και να λάβουμε αξιόπιστο feedback των επιχειρηματικών κινήσεών μας, το οποίο δεν μπορούμε να έχουμε όταν παραμένουμε εντός των εταιρικών τειχών. Όσο πιο εσωστρεφείς γινόμαστε, τόσο το πρόβλημα αυτό μεγαλώνει. Ας το σκεφτούμε κι αυτό…