Η γενιά μου πρόλαβε την εποχή που το marketing ήταν στη μεγάλη του άνθηση: οι επιχειρήσεις ανακάλυπταν τη δύναμη και την αξία του και – ειδικά για τις επιχειρήσεις FMCGs – αποτελούσε το σημαντικότερο τμήμα. Η αναπτυσσόμενη ελληνική οικονομία σε συνδυασμό με τη συμμετοχή στην ΕΕ και την ειδική γεωγραφική θέση, έκαναν τη μικρή χώρα μας σημαντική αγορά για αρκετές μεγάλες πολυεθνικές, οι οι οποίες μάλιστα έδιναν στα γραφεία τους στην Αθήνα ρόλο hub NA Ευρώπης και Μέσης Ανατολής, επανδρώνοντας τα (και) με Έλληνες marketers.

Οι μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις επεκτείνονταν στα Βαλκάνια, δημιουργώντας πρόσθετες ευκαιρίες για Έλληνες marketers στις βαλκανικές τους θυγατρικές. Και επειδή οι συνέπειες της παγκοσμιοποίησης και οι τεχνολογικές εξελίξεις ήταν ακόμα περιορισμένες, οι εγχώριοι brand managers είχαν σημαντική ελευθερία στη διαμόρφωση τοπικά, marketing plans και επικοινωνίας. Oι καλοί απόφοιτοι καλών πανεπιστημίων είχαν την ευκαιρία να εργαστούν σχεδόν άμεσα, για brands και επιχειρήσεις της επιλογής τους, που τους έδιναν σπουδαίες ευκαιρίες εξέλιξης και νέων γνώσεων και εμπειριών. Ο καλός marketer, φύσει και θέσει, είχε επαφή και κατανόηση των άλλων τμημάτων της επιχείρησης, αποκτούσε ικανότητες συντονισμού ομάδων και project management, μάθαινε τις ανάγκες του καταναλωτή, της αγοράς και του ευρύτερου περιβάλλοντος, παρακολουθούσε τις τάσεις και τις εξελίξεις, και μπορούσε καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον να συνθέσει ένα σωστό SWOT (ή TOWS κατά το πιο σύγχρονο). Ο ρόλος του απαιτούσε να μπορεί να αναλύει, να συνθέτει και να δημιουργεί. Δεν ήταν τυχαίο λοιπόν που εκείνη την εποχή οι καλοί marketers ήταν εκκολαπτόμενοι μετέπειτα γενικοί διευθυντές της επιχείρησης.

Σήμερα τα πράγματα για τους νέους marketers είναι δυσκολότερα. Η μακροχρόνια ύφεση έφερε την αποχώρηση μεγάλων πολυεθνικών και την εκποίηση των βαλκανικών θυγατρικών ελληνικών επιχειρήσεων. Η αυξανόμενη κεντρική διαχείριση των διεθνών brands αφήνει στις τοπικές ομάδες εκτελεστικά καθήκοντα, περιορισμένου εύρους και μειωμένου ενδιαφέροντος. Και η ανάπτυξη του digital συνετέλεσε σε ρόλους μεγαλύτερης εξειδίκευσης αλλά μικρότερου εύρους και έκθεσης στη διαχείριση του brand. Ο σημερινός νέος marketer στην Ελλάδα έχει συνήθως μικρότερο εύρος επιλογών, λιγότερες ευκαιρίες ανάπτυξης, και πιο εξειδικευμένη, συχνά αποσπασματική, συμμετοχή στο συνολικό marketing. Γι’ αυτό πάντα συμβουλεύω τους φοιτητές μου, να δρουν από τα πρώτα χρόνια καριέρας, ανεξαρτήτως της επιχείρησης που θα εργάζονται, ως εκκολαπτόμενοι γενικοί διευθυντές, με ολιστική άποψη της λειτουργίας της επιχείρησης, ξεπερνώντας τα στενώς εννοούμενα όρια της θέσης τους. Μόνο έτσι θα δουν σοβαρή βελτίωση στις ικανότητες και στον ρόλο τους και θα βοηθήσουν το marketing να ξαναβρεί τη χαμένη του αίγλη.