Θα επιμείνω, για μία ακόμα φορά πως καλό θα είναι να βλέπουμε τη «μεγαλύτερη εικόνα» και να έχουμε ερεθίσματα από όσο γίνεται μεγαλύτερο εύρος βιωμάτων Έτσι εμένα με έβαλε σε σκέψεις ένα πρόσφατο άρθρο του Νταν Λάιονς από το Read Write Web. Για όσους δεν τον ξέρουν, ο Νταν Λάιονς είναι ένας από τους πιο έμπειρους αμερικανούς σχολιαστές τεχνολογίας (Newsweek, Forbes, The Secret Diary of Steve Jobs κ.α.), πράγμα που σημαίνει ότι οι απόψεις του αξίζουν μια δεύτερη ματιά.
Στο συγκεκριμένο άρθρο, ο Λάιονς πλέκει το εγκώμιο του στατιστικολόγου συνεργάτη των New York Times, Νέιτ Σίλβερ που κατάφερε να προβλέψει –μόνο με μαθηματικά μοντέλα- τους νικητές των πρόσφατων εκλογών σε όλες τις πολιτείες της Αμερικής. Και μετά, επιχειρηματολογεί για το πώς η επιτυχία του Σίλβερ προμηνύει την έλευση μιας νέας εποχής όπου η επιστήμη θα θριαμβεύει όλο και περισσότερο κατά της ασάφειας και της αβεβαιότητας που στηρίζονται στην ανασφάλεια των ανθρώπων ότι θα αντικατασταθούν από μηχανές.
Ο λόγος που με προβλημάτισε το κείμενο δεν είναι επειδή αμφισβητώ τη εγκυρότητα της στατιστικής. Καθημερινά βλέπω την αξία της στη δουλειά μου και καθημερινά βλέπω πώς τα εργαλεία μετρήσεων προσδιορίζουν κατά πολύ τον τρόπο που σχεδιάζουμε κάτι στο Internet και τον τρόπο που βελτιώνουμε την αποτελεσματικότητά του. Και δε θα ήταν υπερβολή να πω ότι καμία ομάδα δημιουργίας οτιδήποτε μέσα στο Δίκτυο δεν μπορεί να είναι πλήρης αν δε διαθέτει κάποιον που ξέρει να διαβάζει τους αριθμούς και να τους ερμηνεύει.
Η αμφιβολία μου είναι για το αν και κατά πόσον μπορούν όντως οι αριθμοί (και κατ’ επέκταση οι υπολογιστές που μπορούν να τους «μασήσουν» καλύτερα από οποιονδήποτε άνθρωπο) να υποκαταστήσουν τους ανθρώπους στα πάντα –ναι, το ξέρω ότι πρόκειται για πολύ παλιό προβληματισμό και ότι η τελική απάντηση είναι «όχι». Αλλά αναρωτιέμαι, πόσες είναι τελικά οι δραστηριότητες στις οποίες μπορούν όντως να το πετύχουν; Το καταλαβαίνω σε πράγματα που σχετίζονται με τη στατιστική (και αυτό περιλαμβάνει και το σκάκι, όπως επισημαίνει και ο Λάιονς αναφερόμενος στην ήττα του Κασπάροφ από τον «Big Blue» το ’97), όμως σίγουρα θα διαφωνήσω όποτε εμπλέκεται η δημιουργία: Όσο σωστά και αν είναι τα αυτόματα κείμενα σαν αυτά του Narrative Science π.χ. κάτι λείπει. Και αυτό το κάτι μπορούν να το προσφέρουν μόνο οι άνθρωποι.
Και κάτι μου λέει, πως οσοι ασχολούνται λίγο σοβαρότερα με την επικοινωνία και δη με τα social media θα χαμογελάσουν διαβάζοντας τα παραπάνω, λίγο πιο πλατιά…