Ακούω έκπληκτος γνωστό ραδιοφωνικό δημοσιογράφο να αναρωτιέται αν θα υπάρξουν συνέπειες για τον υπάλληλο του Υπουργείου Ανάπτυξης που άφησε, λέει, να αναγνωριστεί το «Turkaegean» από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Λίγες ώρες αργότερα ανακοινώθηκε ΕΔΕ από το Υπουργείο Ανάπτυξης για τη συγκεκριμένη απόφαση «για τη διαπίστωση πειθαρχικών παραπτωμάτων υπαλλήλων της πρώην Διεύθυνσης Σημάτων της Γ.Γ. Εμπορίου,…, επειδή δεν υπήρξε ουδέποτε ενημέρωση για τη συγκεκριμένη υπόθεση προς την υπηρεσία ή την πολιτική ηγεσία του υπουργείου από τους αρμόδιους υπηρεσιακούς παράγοντες». Την προηγούμενη μέρα είχε προηγηθεί έντονος διάλογος με τη συμμετοχή κυβέρνησης, αντιπολίτευσης και αμέτρητων δημοσιογράφων και δημοσιολογούντων, o οποίος συνεχίζεται ακόμα και τη μέρα που γράφεται αυτό το άρθρο.
Το «turkaegean» είναι το motto διαφημιστικής καμπάνιας του Τουρκικού οργανισμού τουρισμού που (ήδη από το 2021) διαφημίζει τις τουρκικές παραλίες στο Αιγαίο με σκοπό την προώθηση του τουριστικού προϊόντος της. Και όπως συχνά συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, επέλεξαν να κατοχυρώσουν το motto της καμπάνιας ως εμπορικό σήμα. Και μεταξύ άλλων, το κατέθεσαν και στη βάση σημάτων που έχει δημιουργήσει εδώ και αρκετές δεκαετίες η ΕΕ, προσπαθώντας να εναρμονίσει τα των εμπορικών σημάτων στο εσωτερικό της.
Φτάνει μια απλή έρευνα λίγων λεπτών για να διαπιστωθεί ότι το «Aegean», αυτούσιο ή ως συνθετικό, περιέχεται σε χιλιάδες σήματα διεθνώς, κατοχυρωμένα από εταιρείες όλου του κόσμου, αρκετές μάλιστα τουρκικές. Αρκετά είναι κατοχυρωμένα στη βάση σημάτων της ΕΕ, μάλιστα υπάρχουν σήματα που το «Aegean» είναι κατοχυρωμένο τόσο ως αυτούσιο όσο και ως συνθετικό, από κάποια τουρκική εταιρεία ήδη από το 2018. Όλα αυτά φυσικά απέχουν πολύ από το να σημαίνουν ότι το Αιγαίο πέλαγος ανήκει σε κάποια ελληνική αεροπορική εταιρεία, σε κάποια τουρκική εταιρεία υφασμάτων ή σε κάποια βραζιλιάνικη εταιρεία που παράγει διαδρόμους γυμναστικής.
Η δουλειά μου με έχει υποχρεώσει εδώ και δύο δεκαετίες να ασχολούμαι πολύ συχνά με εμπορικά σήματα. Έχω συμμετάσχει σε πολλές δεκάδες περιπτώσεις κατοχύρωσης νέων εμπορικών σημάτων, συνομιλώντας με ειδικούς νομικούς και νομικά τμήματα εταιρειών. Παρόλα αυτά, κάθε φορά που προκύπτει θέμα εμπορικών σημάτων, αποφεύγω να πάρω θέση, γιατί το δίκαιο είναι σύνθετο και η κάθε υπόθεση διαφορετική. Εκπλήσσομαι λοιπόν με την ευκολία στην υπερβολή των διαφόρων άσχετων με εμπορικά σήματα δημοσιολογούντων, ειδικά όταν κάποιοι φτάνουν να θεωρήσουν ότι «η Ευρωπαϊκή Ένωση αναγνώρισε Τουρκικό Αιγαίο». Η κατάντια της δημόσιας συζήτησης στη χώρα μας σε κάνει συχνά να αναρωτιέσαι τόσο για το επίπεδο της δημοσιογραφίας και της πολιτικής, όσο και για τον ρόλο των κοινωνικών δικτύων.