Νεκρανάσταση του αγγελιοσήμου, με επιβολή του με άλλο όνομα αυτή τη φορά στο διαδίκτυο και ταυτόχρονη επαναφορά της λογικής των φόρων υπέρ τρίτων από την πίσω πόρτα, επιχειρεί η κυβέρνηση.

Συγκεκριμένα, σε τροπολογία σε νόμο που ήδη ψηφίστηκε στη Βουλή θεσπίζεται ειδική εισφορά υπέρ του ΕΔΟΕΑΠ ύψους 2% επί των αμοιβών των υπηρεσιών διαφήμισης ή προβολής ή εν γένει προώθησης πωλήσεων ή διάθεσης υπηρεσιών που τελούνται αποκλειστικά ή κατά κύριο λόγο μέσω του διαδικτύου, εφόσον ο λήπτης των σχετικών υπηρεσιών έχει κατοικία ή έδρα στην Ελλάδα.

Πρόκειται για χρήματα που δεν έχουν καμία σχέση με τις υπηρεσίες που παράγουν οι ασφαλισμένοι στον ΕΔΟΕΑΠ, αφού επιβάλλεται και στη διαφήμιση φυσικών ή νομικών προσώπων που γίνεται π.χ. μέσω Facebook και αφορά τόσο στα φυσικά όσο και στα νομικά πρόσωπα κάθε είδους περιλαμβανομένων και όλων των εξαγωγικών επιχειρήσεων, που καλούνται να πληρώνουν στον ΕΔΟΕΑΠ για τη διαφήμιση ή προβολή που κάνουν στο εξωτερικό.

Στην ακραία ρουσφετολογική αυτή πράξη, με την οποία επαναφέρεται η αθλιότητα των φόρων υπέρ τρίτων, είναι προφανές ότι οφείλουν να αντιδράσουν νομικά και πολιτικά όχι μόνο οι μεγάλοι και οργανωμένοι διαφημιζόμενοι και οι συλλογικοί φορείς τους, καθώς και οι συλλογικοί φορείς της διαφήμισης, αλλά προπαντός οι οργανώσεις των εξαγωγικών επιχειρήσεων και του ιδιωτικού τομέα γενικότερα.

Πρόκειται για μια διάταξη αχαρακτήριστη για πολλούς λόγους:
1. Έχει ένα τεράστιο διαχειριστικό κόστος. Υπόχρεος είναι ο οποιοσδήποτε βάζει 5 ευρώ στο Facebook για να προβάλει το ο,τιδήποτε, ο οποίος θα πρέπει να βρει τρόπο να δώσει στη συνέχεια 1 σεντ στον ΕΔΟΕΑΠ. Θα πληρώσει δηλαδή σε κόστος διαχείρισης και μεταφοράς του ενός σεντ -με οποιοδήποτε τρόπο- δέκα ή είκοσι ή τριάντα φορές μεγαλύτερο ποσό από τον ίδιο το φόρο. Μιλάμε για φορολογική ανοησία σε βαθμό κακουργήματος ακόμα κι αν ο φόρος ήταν δίκαιος.

2. Καλεί να πληρώσουν άσχετοι τις υποχρεώσεις ενός ασφαλιστικού ταμείου επειδή έτσι απλώς βολεύει τον όποιο υπουργό. Τι δουλειά έχουν οι εξαγωγικές επιχειρήσεις με τον ΕΔΟΕΑΠ; Ιδίως οι μικρότερες που αγωνίζονται να φέρουν δουλειά στην Ελλάδα για να πληρωθεί ένα κράτος που δεν τους προσφέρει τίποτε το ουσιαστικό και τους φορολογεί είτε ούτως είτε άλλως εξοντωτικά; Τι δουλειά έχει ο φούρναρης της γειτονιάς ή το εμπορικό κατάστημα που διαφημίζει το προϊόν του στο Facebook με τον ΕΔΟΕΑΠ;

3. Επαναφέρει από το παράθυρο τη λογική των φόρων υπέρ τρίτων, η κατάργηση των οποίων αποτελούσε ρητό στόχο των διαδοχικών μνημονίων. Φόροι που και από πλευράς ευρωπαϊκού δικαίου είναι στα όρια της νομιμότητας ή και ευθέως παράνομοι.
Για όλους αυτούς τους λόγους είναι αναγκαία η οργανωμένη νομική και πολιτική αντίδραση από όλους τους ανωτέρω φορείς πριν καλά-καλά εφαρμοστεί ο νέος φόρος. Γιατί είναι προφανές ότι η συντριπτική πλειοψηφία των υπόχρεων (αριθμητικά) δεν πρόκειται ποτέ να πληρώσουν τον φόρο αυτό, ο οποίος έχοντας απέναντι την μαζική άρνηση καθίσταται εκ των πραγμάτων ανείσπρακτος (με εξαίρεση τους μεγάλους διαφημιζομένους) και ανοίγει ένα ακόμα κεφάλαιο μαζικής παρανομίας και αέναων δικαστικών προσφυγών.