Είναι εύκολο να λες ότι κάνεις branding. Το να το κάνεις όμως σωστά και αποτελεσματικά είναι κάτι πολύ απαιτητικότερο.

Tο να αναπτύσσεις brands που ακουμπούν τις σωστές χορδές, που χτίζουν σχέσεις εμπιστοσύνης, που γεννούν συναισθήματα και εμπειρίες και ταυτίζονται μαζί τους, που κερδίζουν το μυαλό και την καρδιά του καταναλωτή ή, ακόμα καλύτερα, μετατρέπονται σε αυτό που οι Βρετανοί ονομάζουν «gut feeling», απαιτεί πλούσια γνώση και εμπειρία και ιδιαίτερες δεξιότητες και χαρίσματα.
Διότι, πώς άραγε μπορείς να προτείνεις τη σωστή τοποθέτηση (brand position) για έναν οργανισμό, εταιρεία ή αγαθό, αν δεν είσαι σε θέση να διακρίνεις και να καταλάβεις ποιο είναι το περιβάλλον, ποιοι είναι οι στόχοι του, ποιες οι κύριες ικανότητές του (core competencies) και ποιες αυτές των ανταγωνιστών του;

Πώς μπορείς να επιλέξεις μια τοποθέτηση που κρύβει πραγματική αξία για το brand και για το κοινό του, αν δεν γνωρίζεις – ή έστω μπορείς να κατανοήσεις – τον τρόπο που λειτουργεί η κατηγορία, τον τρόπο που επιλέγει ο καταναλωτής, τις επιθυμίες του, τον τρόπο που τη ζει και την καταλαβαίνει, αυτά με τα οποία παθιάζεται και τον κινητοποιούν; Πώς γίνεται να είσαι ικανός brander αν δεν έχουν γίνει δεύτερη φύση σου τα όσα ορίζει το S.T.P., αν δεν γνωρίζεις καλά την έρευνα μάρκετινγκ, αν δεν μπορείς να αποστάξεις ένα πολύτιμο insight, αν δεν παρακολουθείς τις τάσεις, αν δεν έχεις έμφυτη περιέργεια για τα όσα συμβαίνουν γύρω σου και δεν τα μεταφράζεις σε όρους branding;

Πώς είναι δυνατόν να χτίσεις μια αποδοτική αρχιτεκτονική μάρκας αν δεν γνωρίζεις τις επιλογές, αν δεν μπορείς να τις αξιολογήσεις βάσει των πραγματικών πλεονεκτημάτων και μειονεκτημάτων τους, αν δεν τις έχεις δει να δουλεύουν στην πράξη σε διαφορετικές κατηγορίες και περιβάλλοντα; Και άραγε, πώς μπορείς να μεταφράσεις το brand positioning σε ταυτότητες και εμπειρίες που το κοινό να καταλαβαίνει, να αγαπάει, να του μένουν αξέχαστες, αν δεν έχεις το χάρισμα της χρήσης της γλώσσας και του design, αν δεν παίζεις στα δάχτυλα το κείμενο και τις λέξεις, τα σχήματα, τις εικόνες, τα χρώματα;

Διότι τελικά, δεν μπορείς να είσαι brander αν δεν αξιοποιείς ταυτόχρονα και τα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου. Aν δεν αγαπάς τη λογική όσο τη φαντασία και τη δημιουργικότητα – «the logic and the magic» όπως έλεγε ένας παλιός συνάδελφος- και αντίστροφα. Αν δεν σε γοητεύει να είσαι ταυτόχρονα επιστήμονας και τεχνίτης. Και αν με τη σειρά σου δεν έχεις μετουσιώσει τις μεθόδους και τις πλούσιες γνώσεις και εμπειρίες σου, στο δικό σου μοναδικό «gut feeling».