Παραγγέλνω καφέ σε γνωστή αλυσίδα ζητώντας χάρτινο ποτήρι και καλαμάκι, και αναπάντεχα, λαμβάνω από την υπάλληλο την απάντηση ότι «άλλα πρέπει να κάνουμε για να σώσουμε τον πλανήτη, δεν υπάρχει λόγος να μην χρησιμοποιούμε πλαστικά». Στα κοινωνικά δίκτυα της συγκεκριμένης αλυσίδας εμφανίζονται συχνά αναρτήσεις σε σχέση με την περιβαλλοντική ευθύνη της και τις αντίστοιχες ενέργειες και δεσμεύσεις που αναλαμβάνει, ενώ πρόσφατα πανηγύρισε μια πιστοποίησή της με κάποιο πρότυπο αξιολόγησης ΕΚΕ το οποίο δημιουργούσε «μεγαλύτερη ευθύνη να συμβάλλουμε στοχευμένα στη βιώσιμη ανάπτυξη & την κοινωνική ευημερία με μακρόπνοες ενέργειες, που δείχνουν συνέπεια, ηθική και συμφωνία με τις αξίες μας». Γνωρίζουν άραγε ότι υπάρχουν εργαζόμενοί της που, προφανώς άθελά τους, υποσκάπτουν την προσπάθεια; Έχει προσφερθεί άραγε η αντίστοιχη εκπαίδευση σε αυτούς τους εργαζομένους;
Θυμήθηκα μια αντίστοιχη περίπτωση που αφορούσε το επαναλανσάρισμα ενός γάλακτος μεγάλης εταιρείας, στο οποίο είχα αναφερθεί εδώ και παλιότερα λόγω της μετάβασης από χάρτινες πολυστρωματικές συσκευασίες σε πλαστικές φιάλες. Τότε, η ευγενική προωθήτρια στο super market διαφημίζοντας τη νέα συσκευασία, δέχτηκε την ερώτηση κάποιου καταναλωτή για το κατά πόσο αυτή η αλλαγή είναι φιλική προς το περιβάλλον. Και εξέπληξε όσους παρακολουθούσαμε τη σκηνή, απαντώντας ότι «βέβαια, αλλάξαμε το χαρτί με πλαστικό διότι οι χάρτινες συσκευασίες καταστρέφουν τα δέντρα και τα δάση». Σε επικοινωνία μου με την εταιρεία με ενημέρωσαν ότι φυσικά δεν ίσχυε αυτό που είπε η προωθήτρια, και ότι η πρόθεση της εταιρείας ήταν να στρέψουν το κοινό στην ανακύκλωση μέσω των νέων ανακυκλώσιμων (αλλά δυστυχώς όχι ανακυκλωμένων) συσκευασιών.
Στην εποχή της κλιματικής αλλαγής και της υπερθέρμανσης του πλανήτη, του υπερπληθυσμού, της περιβαλλοντικής μόλυνσης και του αφανισμού των ειδών, είναι φυσικό τα brands να κατανοούν τον ρόλο και την ευθύνη τους και να ανταγωνίζονται στο ποιο θα είναι πιο χρήσιμο στην φροντίδα του περιβάλλοντος. Και παρά τα συχνά φαινόμενα greenwashing, πολλά το επιτυγχάνουν. Είναι κρίμα λοιπόν σε αυτές τις ενέργειες να μην λαμβάνουν υπόψη το πέμπτο Ρ του marketing (people), δηλαδή τους ανθρώπους τους και τη σωστή διαχείριση και αξιοποίησή τους στη διαμόρφωση των ενεργειών τους. Μόνο έτσι θα βελτιώνουν την προσφορά, την επιδραστικότητα και την επιτυχία τους. Μπορεί η διαχείριση των ανθρώπων να είναι συχνά πιο πολύπλοκη και απαιτητική από τη διαχείριση των υπολοίπων P’s, αλλά τελικά είναι οι άνθρωποι μιας εταιρείας που μπορούν με τη σωστή εκπαίδευση, συμπεριφορά και συμμετοχή τους να απογειώσουν μια ενέργεια marketing.