Η «δημιουργική ασάφεια» με τη σειρά της, οδηγεί σε σειρά αντιφατικών συμπερασμάτων, τα οποία δείχνουν σύγχυση. Και σε μια περίοδο κρίσης, θα περίμενε κανείς περισσότερο «καθαρό μυαλό» από τους marketers. Ας δούμε όμως ορισμένες αντιφάσεις: Ενώ το 75% του δείγματος της έρευνας αναφέρει ως βασική προτεραιότητά του την ανάπτυξη της επιχείρησης, φαίνεται να μην υιοθετεί σε μεγάλο βαθμό τις παραμέτρους που οδηγούν σε αυτή, όπως είναι τα νέα καινοτόμα προϊόντα και υπηρεσίες (κατά 64%), η εξυπηρέτηση πελατών/καταναλωτών (67%), το brand building (68%), η σχέση εμπιστοσύνης με τον πελάτη/καταναλωτή (70%), η ανάπτυξη νέων αγορών (74%), η γνώση των αναγκών πελατών/καταναλωτών (75%).
Από την άλλη, ενώ το 80% συμφωνεί ότι προσφέρει υψηλής ποιότητας υπηρεσίες στον πελάτη και στην πλειοψηφία τους οι επιχειρήσεις δείχνουν να είναι προσανατολισμένες στον καταναλωτή/πελάτη, το 48% δηλώνει ότι δεν χρησιμοποιεί μοντέλα τμηματοποίησης πελατών. Εξάλλου, ενώ το 78% συμφωνεί ότι διαθέτει βαθιά γνώση των αναγκών του πελάτη και το 75% ότι έχει πελατοκεντρική εταιρική κουλτούρα, παρόλα αυτά το 43% δεν χρησιμοποιεί δεδομένα ερευνών ικανοποίησης πελατών. Υπάρχουν όμως και χειρότερα: Το 52% δεν θα αυξήσει την επένδυση στην έρευνα αγοράς και στην εκπαίδευση, το 20% θα μειώσει την επένδυση στην έρευνα αγοράς και το 43% δεν χρησιμοποιεί δεδομένα ερευνών ικανοποίησης πελατών/καταναλωτών.
Με αυτά τα δεδομένα όμως, πώς θα επιτευχθεί υψηλή ποιότητα παροχής υπηρεσιών στον πελάτη/καταναλωτή (όπως απάντησαν κατά 80%), πώς θα αποκτηθεί βαθιά γνώση των αναγκών του πελάτη/καταναλωτή (78%) και πώς θα κτιστεί πελατοκεντρική εταιρική κουλτούρα (75%); Σε μια εποχή που τα λάθη δεν συγχωρούνται, είναι ξεκάθαρο ότι τα λάθη στη στρατηγική marketing μπορούν να αποβούν μοιραία. Κι αυτό είναι πολύ ανησυχητικό…