Η Τεχνητή Νοημοσύνη (AI) και η Εικονική Πραγματικότητα (VR), αναδεικνύονται, σε βασικούς παράγοντες που θα καθορίσουν το μέλλον. Όχι μόνον της ψυχαγωγίας, αλλά και της κοινωνικής δραστηριότητας και του εργασιακού περιβάλλοντος. Πόσο έτοιμοι είμαστε να «ζήσουμε» σε έναν τέτοιο κόσμο;

Το 35% των «heavy users» του διαδικτύου που συμμετείχαν στην έρευνα της Ericsson, δεν θα έλεγαν όχι σε μια εφαρμογή τεχνητής νοημοσύνης η οποία θα αναλάμβανε ρόλο… συμβούλου στην εργασία τους. Ακόμη περισσότερο, αρκετοί είναι αυτοί που θα προτιμούσαν μια τέτοια εφαρμογή σε… διευθυντική θέση! Δύο στους πέντε πιστεύουν ότι δεν είναι μακριά η στιγμή όπου το smartphone θα «μάθει» τις συνήθειές τους και θα εκτελεί αυτόματα διάφορες ενέργειες για λογαριασμό τους, ενώ περισσότεροι από τους μισούς, θα ήθελαν να χρησιμοποιούν γυαλιά επαυξημένης πραγματικότητας στην καθημερινότητά τους.

Ταυτόχρονα όμως, οι μισοί περίπου ανησυχούν ότι η τεχνητή νοημοσύνη σημαίνει απώλεια θέσεων εργασίας, ασφάλειας και ιδιωτικότητας. Ενώ περισσότεροι από τους μισούς φαίνεται να χρησιμοποιούν ήδη υπηρεσίες ασφάλειας στο κινητό τους, 3 στους 5 δηλώνουν ότι ακριβώς γι’ αυτό αναλαμβάνουν μεγαλύτερο ρίσκο. Τέλος, πάνω από ένας στους τρεις πιστεύουν ότι δεν υφίσταται πλέον ιδιωτικότητα…

Άραγε μπαίνουμε κάπως φοβισμένοι στον γενναίο αυτό καινούργιο κόσμο; Και αν ναι, ποιος είναι ο ρόλος των επιχειρήσεων που αναλαμβάνουν να μετουσιώνουν σε καθημερινή πρακτική τα θαυμαστά επιτεύγματα της τεχνολογίας, ώστε η μετάβασή μας αυτή να είναι όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματική και ανώδυνη; Καινοτομία δεν είναι μόνον η ανακάλυψη. Είναι και η καλύτερη δυνατή διάχυσή της στον κοινό νου και στον μέσο άνθρωπο, η κατανόησή της από τους πολλούς. Όσοι μένουν στο σκοτάδι, δεν παραμένουν απλά αδιάφοροι. Γίνονται εχθροί. Εκτός λοιπόν από… χάπια κατά της ναυτίας για τη χρήση VR, οι επιχειρήσεις καλό θα ήταν να μοιράζουν και γνώση για τα ευρύτερα κοινωνικά οφέλη των επιτευγμάτων τους και να διαχέουν συστηματικά το όραμά τους για τον καινούργιο αυτό κόσμο στον οποίο μας καλούν
να ζήσουμε…