Χρόνης Βικονόπουλος

<‘Σελίδα 1: Ένα πάθος… ένα σπορ… ένα επάγγελμα… Ένα βιβλίο’>
Φυσικό είναι, όταν έχεις μια πλούσια επαγγελματική ιστορία, να έρθει η στιγμή -άσχετα αν την ιστορία σου τη συνεχίζεις- να καταγράψεις τις έντονες στιγμές της και να τις μοιραστείς. Έτσι έπραξε -πολύ επιλεκτικά όμως, όπως θα δούμε στη συνέχεια- ο Χρόνης Βικονόπουλος με το βιβλίο του με τον τίτλο «Εσείς κάποιον μου θυμίζετε» (και με τον πολύ χαρακτηριστικό υπότιτλο «Ένα πάθος, ένα σπορ, ένα επάγγελμα»).

Τι σημαίνουν αυτά, και γιατί τελικά οι σχεδόν 500 -και μεγάλες- σελίδες της έκδοσης να μην αρκούν για να αναπτυχθεί στο σύνολό της η επαγγελματική του δραστηριότητα;

Ένα πάθος…
Από μικρός, όπως σημειώνει ο ίδιος, ο Χρόνης Βικονόπουλος ανέπτυξε μια ιδιαίτερη σχέση με το αυτοκίνητο. Ήταν επόμενο, αφού ο πατέρας του ήταν αυτοκινητιστής. Έτσι, ήδη από άγουρη ηλικία είχε μάθει να οδηγεί στην ειδυλλιακή -τότε- περιοχή της αρχής της Λεωφόρου Μεσογείων, στη Σχολή Χωροφυλακής. «Δεν θέλω να ξαναπιάσεις το βολάν στα χέρια σου» του έλεγε η μητέρα του, που δεν τη συγκινούσε καθόλου η ιδέα. «Δεν θέλω να γίνεις σοφέρ».

Τελικά, ο Χρόνης Βικονόπουλος δεν έγινε σοφέρ.
Έγινε διαφημιστής.

«Θα μου πείτε, “καλύτερο ήταν αυτό;”» αναρωτιέται.

Εδώ που τα λέμε, ναι – θα του απαντήσουμε. Γιατί μπορεί να χάσαμε ένα οδηγό, κερδίσαμε όμως ένα πολύ άξιο συνάδελφο…

Ένα σπορ…
Το στρατιωτικό δίπλωμα του Χρόνη Βικονόπουλου γράφει ότι αυτός μπορεί να οδηγεί: άρματα Μ18, Μ24, Μ47, Μ48 και ΑΜΧ 30, Jeep, φορτηγά Reo, τεθωρακισμένους ελκυστήρες Sherman. Πολύ περισσότερα από τέσσερις τροχούς… Και μετά το στρατό, άρχισε να παρακολουθεί αγώνες ράλι σε διάφορα μέρη της Ελλάδας. «Μέρη μαγικά, θόρυβοι από μοτέρ και ελεύθερες εξατμίσεις, μυρωδιά καμένου “καστορέλαιου” στον αέρα, χώμα και πέτρες». Οι λέξεις που μεταχειρίζεται ο ίδιος περιγράφοντας τις εμπειρίες του και ο τρόπος που τις συνθέτει, λένε πολλά!

Ένα επάγγελμα…
Και ακολούθησε η θρυλική Γραφίς, η διαφημιστική εταιρεία που -όνομα και πράγμα- έμελλε να γράψει ιστορία δημιουργικότητας. Με δουλειές «πριν από την εποχή τους» που χαίρεσαι να τις βλέπεις φρέσκιες-φρέσκιες ακόμα και σήμερα, αλλά και με μια ασυνήθιστη ιδιαιτερότητα: Η Γραφίς απέκτησε το DNA του δημιουργού της και έδωσε εξαιρετικά δείγματα διαφημιστικής αντίληψης στον τομέα της επικοινωνίας του αυτοκινήτου. Lancia, Autobianchi, Alfa Romeo, Skoda, Daihatsu, Volkswagen έως και… Ferrari και Piaggio και Moto Guzzi, αλλά και προϊόντα αυτοκινήτου, έκλεβαν την παράσταση με τις διαφημιστικές τους εμφανίσεις (ο γράφων ενέδωσε τρις!).

Ωραίες διαφημίσεις τετράτροχων και δίτροχων υπήρχαν και άλλες, βέβαια. Όμως από εκείνες της Γραφίς αναδυόταν ένα ξεχωριστό ύφος, που σου «έκλεινε το μάτι» και σε παρακινούσε να σταθείς και να τις προσέξεις.

Ένα βιβλίο
Αυτά τα συναρπαστικά φιλοξενούνται στο βιβλίο του Χρόνη Βικονόπουλου που, όπως είπαμε, δεν είναι ένα συνηθισμένο βιβλίο. Θα διαβάσουμε συνοπτικά κείμενα που αρκούν όμως για να μας μεταδώσουν το πνεύμα του δημιουργού αλλά και μιας εποχής που άφηνε περισσότερα περιθώρια δημιουργικότητας. Και, η δεύτερη υπόσταση του βιβλίου, είναι αυτή ενός καταιγιστικού λευκώματος με διαφημιστικές δουλειές αυτοκινήτων, αυτοκινήτων, αυτοκινήτων! Ο Χρόνης Βικονόπουλος δείχνει φανερά την προτίμησή του στην επικοινωνία του αυτοκινήτου, παρακάμπτοντας άλλες πολύ καλές δουλειές της εταιρείας του.

Η Γραφίς λειτούργησε τριάντα χρόνια (1966-1996). Ακολούθησε το 1996 η Athens Advertising, μια νέα εταιρεία με νέους πελάτες – ιδού λοιπόν τα Mitsubishi επί της δημιουργικής σκηνής. Και μέρος τρίτον, από το 2002 ο Χρόνης Βικονόπουλος εντάσσεται στην D’Arcy Athens. Honda και Volvo είναι οι νέες αφίξεις που πλαισιώνουν τη Mitsubishi, ενώ η δημιουργική ζωή συνεχίζεται.

Το βιβλίο δεν στέκεται μόνο σε προσωπικές αναμνήσεις. Διαβάζοντάς το, θα παρακολουθήσουμε παράλληλα και την ιστορία της ελληνικής αγοράς αυτοκινήτου τις τελευταίες δεκαετίες, ενώ θα συνειδητοποιήσουμε ότι η «ολοκληρωμένη επικοινωνία» δεν είναι και τόσο καινούργιο φρούτο… Και θα συμπεράνουμε ότι ο Χρόνης Βικονόπουλος βγήκε στον πηγαιμό για τη διαφημιστική του Ιθάκη… με αυτοκίνητο.
<‘here’>


<‘Σελίδα 2: Οδηγώντας τι διαφήμιση: Τι λέει ο ποιητής’>
Οδηγώντας τη διαφήμιση
Τι λέει… ο ποιητής; Μια κουβέντα μας με το Χρόνη Βικονόπουλο θα επιβεβαιώσει ότι το περί ου ο λόγος βιβλίο αποτελεί μια ξεχωριστή έκδοση – και δη συλλεκτικής αξίας, αφού κυκλοφορεί για λίγους αναγνώστες.

Marketing Week: Πώς και μετά από τόσο γόνιμη διαφημιστική ιστορία, το βιβλίο σας εστιάζει αποκλειστικά στις δουλειές σας για το αυτοκίνητο; Ο λάτρης του αυτοκινήτου υπερβαίνει το διαφημιστή;

Χρόνης Βικονόπουλος: Τίποτα δεν υπερβαίνει ή παρακάμπτει το επάγγελμά μου. Η διαφήμιση είναι η ζωή μου και σ’ αυτήν τα χρωστάω όλα. Τα «κοκκινοχώματα» των Αμπελοκήπων δεν τα ξεχνάω ποτέ. Εκεί μεγάλωσα. Εδώ που βρίσκομαι όμως σήμερα, το οφείλω στη διαφήμιση.

Το ότι επέλεξα να παρουσιάσω τη διαφήμιση των αυτοκινήτων που έχω κάνει όλα αυτά τα χρόνια, οφείλεται σε δύο λόγους.

Ο πρώτος είναι, ότι από 1968 μέχρι και σήμερα, σαράντα συνεχόμενα χρόνια δεν σταμάτησα ποτέ να διαφημίζω αυτοκίνητα, να συμμετέχω στο marketing του αυτοκινήτου και να παρακολουθώ τις εξελίξεις στα εργοστάσια παραγωγής και όλους τους τύπους των αγώνων. Ο δεύτερος είναι, ότι το αυτοκίνητο ήταν και είναι το hobby μου από παιδί.

Marketing Week: Είναι πιο συναρπαστικό να κερδίζεις έπαθλα σε αγώνες αυτοκινήτου ή σε φεστιβάλ διαφήμισης; Ή το καθένα έχει τη δική του γεύση;

Χρόνης Βικονόπουλος: Για μένα οι 96 διακρίσεις που έχω μέχρι σήμερα, σε φεστιβάλ διαφήμισης στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, είναι το πολυτιμότερο πράγμα στη ζωή μου και ό,τι καλύτερο μπορούσε να μου δώσει ως επιβράβευση η δουλειά μου. Πολύ περισσότερο αφού τα βραβεία συνοδεύονταν από εξαιρετικές πωλήσεις των προϊόντων που διαφημίζονταν, όπως για παράδειγμα τα Autobianchi, Lancia, Άκρον Ίλιον Kρυστάλ, Timberland, Weekender, Elser, Alfa Romeo, Rosenthal, Mitsubishi Colt και τόσα άλλα. Τα έπαθλα των αγώνων αυτοκινήτων έρχονται μετά.

Marketing Week: Από την ηρωική δεκαετία του 60 μέχρι σήμερα, έχει αλλάξει κάτι ουσιαστικό στη διαφημιστική επικοινωνία του αυτοκινήτου;

Χρόνης Βικονόπουλος: Τίποτα δεν είναι ίδιο και θα ήταν παράλογο να μη συνέβαινε έτσι. Η διαφήμιση και το marketing προβλέπουν και παρακολουθούν στενά όλες τις κοινωνικές εξελίξεις. Αν λοιπόν υπάρχουν κοινωνικές αλλαγές υπάρχουν και αλλαγές στην επικοινωνία.

Η διαφήμιση των αυτοκινήτων ειδικότερα είναι σήμερα 100% price oriented. Δεν υπάρχει καθόλου το συναίσθημα. Κι αυτό την κάνει σαν τη διαφήμιση των «ηλεκτραγορών».

Σήμερα πουλιούνται περίπου 300.000 αυτοκίνητα το χρόνο και στη δεκαετία του ’70 ο μέσος όρος των πωλήσεων ήταν 50.000 ετησίως.

Τότε είχαμε Πρωθυπουργούς τον Κωνσταντίνο και τον Ανδρέα και σήμερα έχουμε τον Κώστα και το Γιωργάκη. Όλα έχουν αλλάξει.

Marketing Week: Μήπως θα πρέπει να περιμένουμε και… ένα δεύτερο βιβλίο για τις άλλες σας διαφημιστικές δουλειές, πέραν του αυτοκινήτου;

Χρόνης Βικονόπουλος: Η αλήθεια είναι ότι το βιβλίο / λεύκωμα που έχετε στα χέρια σας, είναι το τέταρτο βιβλίο που έχω γράψει. Προηγήθηκαν τα «Πολιτική Επικοινωνία», «Διαφημιστική πειθαρχία και η δημιουργική σκέψη» και το «Ξεφυλλίζοντας το αρχείο μου». Και τώρα σειρά έχει το «Άδεια ασκήσεως επαγγέλματος».

Μετά θα ασχοληθώ με το πραγματικά πολύ μεγάλο αρχείο μου, από το 1966 που ίδρυσα τη Διαφημιστική Εταιρία Γραφίς, μέχρι σήμερα.

Το έχω υποσχεθεί και στη φίλη μου Σώτω Μητρόγλου στο Ινστιτούτο Επικοινωνίας αλλά είναι πολύ μεγάλη δουλειά και όλο το αναβάλλω.

Και επειδή είμαι σίγουρος ότι θα με ρωτήσετε για το πού θα βρείτε τα βιβλία που έχω γράψει, θα σας πω ότι το καθένα έχει τυπωθεί μόνο σε 100 αντίτυπα.

Τα έχω γράψει για μένα, για τις κόρες μου και τους φίλους μου. Δεν θέλω στα καλά καθούμενα να «βγάλω» και το συγγραφέα από μέσα μου.

Αν κάποιος με ξέρει ή με θυμάται, ας με θυμάται ως Διαφημιστή μόνο. Αυτό θα με κάνει ιδιαίτερα ευτυχή.
<‘here’>