Δουλειά του ομώνυμου εργαστηρίου θα είναι να μελετήσει τον τρόπο που μεταδίδονται οι ιδέες στα κοινωνικά δίκτυα, να καταγράψει τάσεις και μοντέλα και να συμβάλλει στη δημιουργία εργαλείων για δημοσιογράφους, ερευνητές και άλλους ενδιαφερόμενους. Το πρόγραμμα στηρίζεται στη γενναιόδωρη χορηγία της Twitter -η εταιρεία πρόσφερε στο κορυφαίο τεχνολογικό ίδρυμα 10 εκατομμύρια δολάρια και πλήρη πρόσβαση στο αρχείο του Gnip, το οποίο περιέχει πλήρη παρελθοντικά αρχεία από το ίδιο το Twitter, το Foursquare, το Tumblr, το WordPress, καθώς και πιο περιορισμένα από το Facebook, το YouTube, το Instagram, το Google+, το Flickr, το reddit και πολλά ακόμα. Αν θέλετε όμως να μάθετε κάτι παραπάνω θα πρέπει να το ψάξετε γιατί έχω χάσει ένα τεύχος και μαζί μ’ αυτό και την ευκαιρία να γράψω δύο λόγια για το καινούριο iPhone.

Μερικές φορές λοιπόν σκέφτομαι ότι ο κόσμος των ΜΜΕ της τεχνολογίας έχει πιάσει πάτο: καταλαβαίνω ότι η προσπάθεια να καλύψει κανείς την αγορά αυτή, ειδικά τα τελευταία χρόνια, είναι εξαιρετικά δύσκολη, όμως είναι αλήθεια αναγκαίο η Apple να είναι μέρος κάθε news cycle, κάθε μέρας κάθε εβδομάδας; Και ναι, αναγνωρίζω ότι γράφοντας το κείμενο αυτό συμβάλλω κι εγώ στο φαινόμενο, αλλά πραγματικά προβληματίζομαι και απλώς μεταφέρω τον προβληματισμό μου. Δεν πρόλαβε να περάσει ούτε ένας μήνας από την κυκλοφορία των νέων iPhone και του Apple Watch, ένας μήνας κατά τον οποίο τα σχετικά δημοσιεύματα δεν έπαψαν (και δεν αναφέρομαι μόνο στις ανοησίες περί «bendgate», αλλά και στα κείμενα που είχαν περιεχόμενο) και ήδη τα Μέσα είναι γεμάτα από φήμες σχετικά με το επόμενο, iPad με οθόνη 9,7 ιντσών (το οποίο, λέει, θα ανακοινωθεί μέσα στον μήνα και θα κυκλοφορήσει και σε χρυσαφί έκδοση, ώστε να «τονωθούν οι πωλήσεις») αλλά και με το μεθεπόμενο που θα κυκλοφορήσει του χρόνου και που θα έχει οθόνη 12,9 ιντσών.

Δε μένω πολύ στο ότι κάτι που έχει οθόνη 13 ίντσες δε λέγεται «ταμπλέτα» αλλά «υπολογιστής», ούτε στο ότι ένα χρυσό «πράγμα» (συγγνώμη, αλλά δε μου έρχεται καλύτερη λέξη παρότι είμαι fan του και θα το αγοράσω) αυτού του μεγέθους, βγάζει μάτι όπου και αν εμφανιστεί -σε τελική ανάλυση, καθένας είναι ελεύθερος να αγοράζει ό,τι θέλει και να το αποκαλεί όπως θέλει. Όμως πραγματικά δυσκολεύομαι να καταλάβω αυτόν τον ανελέητο βομβαρδισμό γύρω από τα προϊόντα μιας εταιρείας-και, μιλώντας, απολύτως ειλικρινά, το πρόβλημά μου δεν είναι ότι η εταιρεία αυτή είναι η Apple: θα έβρισκα εξίσου ενοχλητικό το φαινόμενο, όποια και αν ήταν η εταιρεία γύρω από την οποία αναπτυσσόταν αυτή η άκρατη φιλολογία…