Στην κορυφή της λίστας εισερχομένων κείτεται προκλητικό μήνυμα με τίτλο «Μη με κοιτάς, άνοιξέ με! ΔΕΝ ΘΑ ΧΑΣΕΙΣ!...».

Το ανοίγω αλλά απογοήτευση. Ένα ακόμα μήνυμα που, ένεκα GDPR, εκλιπαρεί για την άδεια μου να συνεχιστεί η αποστολή διαφημιστικών μηνυμάτων. Άδεια που δεν θυμάμαι να είχα δώσει στο παρελθόν. «SOS [ΕΠΕΙΓΟΝ] Χρειαζόμαστε τη συγκατάθεσή σας!!! SOS» ακολουθεί το επόμενο μήνυμα, πλημμυρίζοντας το inbox μου με emojis και σημεία στίξης. Αργά το θυμηθήκατε κύριοι, θα έπρεπε να ζητήσετε τη συγκατάθεσή μου προτού αρχίσετε να γεμίζετε το φάκελο ανεπιθύμητης αλληλογραφίας μου.

Ως κερασάκι στην τούρτα έρχεται το «Ας κρατήσουμε την επαφή – με ένα κλικ». Από κάποιους που μέχρι σήμερα αγνοούσαν επίμονα τις προσπάθειές μου για one-click-unsubscribe. «Μην αφήσεις το GDPR να μας χωρίσει», ικετεύει το επόμενο μήνυμα. Μα δεν υπήρξε ποτέ γάμος αγαπητοί μου. Η αγάπη θέλει δύο για να ζεσταθεί και αυτό που κάνετε τόσο καιρό μοιάζει περισσότερο με stalking παρά με σχέση. «Let’s not say goodbye…» μου στέλνουν κάποιοι άλλοι, πιο ρομαντικοί, ενώ λίγο πιο κάτω κάποιοι πιο kinky, μου κλείνoυν το μάτι με emoticon: «Θέλετε να ανανεώσουμε τη σχέση μας;)».

Και η λίστα δεν έχει τελειωμό: «Μείνετε Μαζί Μας!», «Θα αφήσεις το GDPR να μπει ανάμεσα μας;», «Πες μας το μεγάλο ΝΑΙ!». Σκέφτομαι ότι αυτή την εβδομάδα κάποια παράξενη συναστρία έχει κάνει όλο τον κόσμο να ονειρεύεται ότι είχε σχέση μαζί μου.
Πέραν του αστείου του πράγματος, που για κάτι που ψηφίστηκε πριν δύο χρόνια φτάσαμε στο παρά ένα για να δεχθούμε τις ριπές αιτημάτων συγκατάθεσης, αναρωτιέμαι πόσες φορές πρέπει να επαναλάβουμε τα βασικά ώστε κάποιοι brand managers να σταματήσουν να λειτουργούν τόσο συχνά ως brand damagers.

Ότι «a brand equals trust». Ότι μια σχέση απαιτεί  τη συμμετοχή και των δύο. Ότι η αποτελεσματική επικοινωνία προϋποθέτει αλληλεπίδραση. Ότι το brand experience δεν χτίζεται μόνο από τη χρήση του προϊόντος, από τη συμπεριφορά του προσωπικού ή το ambience του καταστήματος, αλλά εξίσου και από κάθε δραστηριότητα προβολής της μάρκας.  Έως τότε, ευτυχώς, «ους το spam συνέζευξεν το GDPR χωριζέτω». Και ας μπήκαν σε μπελάδες μαζί με τα ξερά και πολλά χλωρά. Τουλάχιστον η μικρή ταλαιπωρία μας έδωσε μια ευκαιρία να θυμηθούμε και κάποιους που μέχρι σήμερα έκαναν σωστά τη δουλειά τους.

Υ.Γ. Και εκεί που είχα μόλις ολοκληρώσει το κείμενο, εμφανίζεται στην οθόνη του laptop: «GDPR: Σύντομα στη Βουλή σχέδιο νόμου με εθνικά μέτρα εφαρμογής». Το ελληνικό κράτος πάντα ουραγός.