Οι βόρειες χώρες της Ευρωζώνης κατηγορούν τις αντίστοιχες του νότου ότι είναι σπάταλες και δεν κάνουν τις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις για να σταθεροποιήσουν τις οικονομίες τους, ενώ οι χώρες του νότου κατηγορούν αυτές του βορρά ότι τις πιέζουν ασφυκτικά, βάζοντάς τους τη «θηλιά στο λαιμό», δημιουργώντας τους τεράστια κοινωνικά ζητήματα. Μια ακόμα άποψη που κυριαρχεί στο νότο είναι πως τα πλεονάσματα των χωρών του βορρά είναι τα ελλείμματα του νότου. Όπως γίνεται εύκολα κατανοητό, δεν υπάρχει πλέον ούτε η απαιτούμενη αλληλεγγύη, ούτε και η διάθεση για να καλλιεργηθεί. Οι βόρειες χώρες κουράστηκαν να πληρώνουν και οι νότιες κουράστηκαν να αγωνίζονται με περικοπές να ελέγξουν τα ελλείμματά τους. Με την έννοια αυτή, ο διαμελισμός της Ευρωζώνης μοιάζει ως η πλέον «αναμενόμενη» λύση.
Υπάρχουν όμως και χειρότερα. Όταν π.χ. τα μέτρα που αναγκάζεται να πάρει μια χώρα του νότου, «ευνοούν» μια άλλη, η οποία επενδύει… στα προβλήματα της πρώτης. Αυτό είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί και δυστυχώς το βλέπουμε. Και εξηγούμαστε: Η ένταση της οικονομικής κρίσης στην Ισπανία μπορεί υπό προϋποθέσεις να ενισχύσει την Ελλάδα ως τουριστικό προορισμό, εκτιμάται από παράγοντες του τουρισμού, μετά την απόφαση της ισπανικής κυβέρνησης να αυξήσει τον ΦΠΑ στα ξενοδοχεία της χώρας από 8% σε 10%, αλλά και να αυξήσει τον ΦΠΑ στο σύνολο των τουριστικών υπηρεσιών από 18% σε 21%. Μάλιστα, από τις 2 Ιουλίου αποφασίστηκε η αύξηση στο «τέλος αναχώρησης» για τους επιβάτες από όλα τα αεροδρόμια της Ισπανίας. Οι παραπάνω εξελίξεις αυξάνουν το κόστος τουριστικών υπηρεσιών στην χώρα της Ιβηρικής, κάτι που ενδέχεται να στρέψει τους τουρίστες σε άλλους προορισμούς, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα. Το τραγικό του πράγματος έγκειται στο ότι οι παραπάνω κινήσεις ουσιαστικά επιβάλλονται θεσμικά, από την Ευρωπαϊκή Ένωση και δεν αποτελούν στρατηγική επιλογή της Ισπανίας. Διαφορετικά, θα ήταν σεβαστό το να προσπαθήσει η Ελλάδα να αξιοποιήσει αυτή την απόφαση, αφού κινούμαστε σε περιβάλλον ελεύθερης αγοράς.
Όπως ανέφερε στην εφημερίδα Εξπρές, ο Πρόεδρος της ΗΑΤΤΑ Γιώργος Τελώνης, «οποιαδήποτε μείωση σε ΦΠΑ και τέλη που αφορούν στο ελληνικό τουριστικό πακέτο επιδρά θετικά και αντίστοιχα οποιαδήποτε αύξηση επιβάλλεται σε ανταγωνιστική χώρα μπορεί να έχει θετικό αντίκτυπο στην τουριστική κίνηση της Ελλάδας». Με άλλα λόγια «ο θάνατός σου, η ζωή μου». Τη στιγμή που θα έπρεπε οι δύο αυτές χώρες να χαράσσουν κοινή γραμμή αμύνης απέναντι στις Βρυξέλλες, αναπτύσσουν μεταξύ τους ανταγωνισμό, «τορπιλίζοντας» τις δυνατότητες εξεύρεσης κοινής λύσης για τις προβληματικές χώρες. Σήμερα το πρόβλημα ξεκινά από τον τουρισμό, αύριο θα διεισδύσει σε άλλη αγορά.
Βέβαια, ο Πρόεδρος της ΗΑΤΤΑ, στις ίδιες δηλώσεις του είπε και το προφανές: «Δεν πρέπει να επενδύουμε στη ζημία των άλλων χωρών, αλλά στο πως θα συγκροτήσουμε αξιόπιστες δομές με ανταποδοτικά οφέλη για την ελληνική οικονομία και την ενδυνάμωση του ελληνικού τουρισμού». Το ζήτημα όμως είναι ότι σε μια τόσο δύσκολη κατάσταση, όπου η κάθε χώρα προσπαθεί «να βγάλει από τη μύγα ξίγκι», δεν είναι εύκολο να επικρατήσουν τέτοιες λογικές φωνές. Κι αυτό είναι το χειρότερο. Πρώτα είχαμε την κόντρα βορείων-νοτίων, τώρα αυτή επεκτείνεται και μεταξύ των νοτίων. Η λογική του «διαίρει και βασίλευε» σε όλο της το μεγαλείο.
Είναι λοιπόν χρέος όλων, κρατών, πολιτικών, τεχνοκρατών, media, θεσμικών οργάνων της Ε.Ε, να επενδύσουν στην ενότητα της Ευρωζώνης, σε κάθε επίπεδο, πολιτικό, κοινωνικό, οικονομικό, πολιτισμικό, αφού όλες οι χώρες-μέλη είναι στο ίδιο καράβι, άσχετα αν κάποιες δεν θέλουν να το δουν. Αν χαθεί αυτή η πρόκληση, το τέλος της κρίσης θα κάνει εκκωφαντικό θόρυβο και θα έχει αφήσει πίσω του συντρίμμια ακόμα και στο Βερολίνο.