Να περιορίσουν τη διάρκεια της τηλεοπτικής σεζόν και την τεράστια επένδυση σε πρόγραμμα σε 9 αντί για 11 μήνες, επιχειρούν τα κανάλια ελεύθερης λήψης ενόψει της νέας τηλεοπτικής περιόδου. Για τον σκοπό αυτό, πληροφορίες αναφέρουν ότι έχει ξεκινήσει ήδη μια προσπάθεια συνεννόησης ανάμεσα στα πανελλαδικά κανάλια που ανταγωνίζονται καθημερινά για την πίτα της τηλεθέασης και της διαφήμισης ώστε να επιτευχθεί… σμίκρυνση της σεζόν. Το ζήτημα που τίθεται επί τάπητος είναι η τηλεοπτική περίοδος 2022 – 2023 να ξεκινήσει στα τέλη Σεπτεμβρίου με αρχές Οκτωβρίου, και να μπει ένα τέλος στο «ράλι» που τραβούσε την έναρξη της σεζόν των τελευταίων ετών πολύ νωρίς, παγιώνοντας την τακτική του λανσαρίσματος premium και υψηλού κόστους προγραμμάτων στα τέλη Αυγούστου.

Με τα πρώτα σημάδια ανάσχεσης της ανόδου της διαφημιστικής δαπάνης να κάνουν την εμφάνισή τους, στον κλάδο της τηλεόρασης επικρατεί αγωνία για την επίπτωση της ακρίβειας σε βάθος μηνών που αναμένεται σταδιακά να επηρεάσει την κατανάλωση, αλλά και το συνολικό ad spend. Στο πλαίσιο αυτό, βρίσκονται σε εξέλιξη ζυμώσεις υψηλόβαθμων στελεχών αντίπαλων καναλιών με απώτερο στόχο να συμφωνήσουν –ει δυνατόν όλοι- σε μια κοινή γραμμή εκκίνησης, που θα είναι αμοιβαία επωφελής. Στόχος μιας τέτοιας συμφωνίας θα είναι τα κανάλια να κατευθύνουν τις επενδύσεις τους σε πρόγραμμα στις πλέον ωφέλιμες διαφημιστικά περιόδους –Οκτώβριο με τέλη Ιουνίου- και να σταματήσουν να «καίνε» πανάκριβα προγράμματα σε περιόδους που η διαφήμιση δεν δικαιολογεί το ύψος της επένδυσης. Με δυο λόγια, οικονομία πόρων και δυνάμεων. Με την πληθώρα προγραμμάτων και μάλιστα σε μαραθώνια διάρκεια που υπερβαίνει τους έντεκα μήνες, το σύστημα των τηλεοπτικών παραγωγών οδηγείται σε burn out, σημειώνονται ελλείψεις σε τεχνικό προσωπικό, ενώ το συνολικά capacity έχει ξεπεραστεί κατά 150%.

Πόσο ρεαλιστικό είναι όμως να επιτευχθεί και –κυρίως- να τηρηθεί με άτυπη συμφωνία για μετακύληση της έναρξης της σεζόν αργότερα; Απόπειρες τέτοιων συνεννοήσεων με στόχο να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του κλάδου επιχειρήθηκαν τελευταία πριν σχεδόν 10 χρόνια, την περίοδο της μεγάλης κρίσης, ενώ κάποιες εξ αυτών κατέληξαν «συμφωνίες κυρίων» (και κυριών), καθώς ανεξαρτήτως ανταγωνισμού, κρίνονταν απαραίτητες βάσει κοινής λογικής.

Ο σφοδρός ανταγωνισμός ανάμεσα στα 6 πανελλαδικά κανάλια που οδήγησε τις πρόωρες πρεμιέρες, ωστόσο, παραμένει ως κεντρική συνθήκη, που δύσκολα θα επιτρέψει ακόμα και αν επιτευχθεί άτυπη συμφωνία, να τηρηθεί. «Δεν γίνεται να δουλεύουμε με φουλ τις μηχανές σχεδόν όλον τον χρόνο με διάλειμμα μόνο έναν μήνα. Ιδίως για premium προγράμματα, η σεζόν δεν μπορεί να ξεκινά Αύγουστο μήνα», αναφέρει έμπειρο στέλεχος της τηλεοπτικής αγοράς εκφράζοντας, παράλληλα, φόβους για τη βιωσιμότητα τυχόν συμφωνίας για μετακίνηση της έναρξης της σεζόν στα τέλη Σεπτεμβρίου. «Όταν πλησιάζει η έναρξη της σεζόν, κάποιος θα το “σπάσει”» αναφέρει και συμπληρώνει: «Δεν μπορεί να υπάρξει συνεννόηση ανάμεσα σε 5 κανάλια που ανταγωνίζονται.

Ίσως γίνεται για πιο θεσμικά θέματα, αλλά όχι για θέματα ανταγωνισμού». Ο κοινός στόχος, πάντως, που είναι τα προγράμματα να ακολουθήσουν το seasonality και την πορεία της διαφημιστικής δαπάνης παραμένει, και δεν αποκλείεται τελικά ο κλάδος να οδηγηθεί μοιραία στην κατεύθυνση αυτή, με ή χωρίς «συμφωνία» μεταξύ ανταγωνιστών.