Το περιεχόμενο, ό,τι πιο «sexy» ακούμε στο industry της Επικοινωνίας τα τελευταία τουλάχιστον 5 χρόνια, αρχικά ήταν ένας «αστικός μύθος», τώρα πλέον είναι το παρόν.
Την έννοια «content» την εισήγαγε το digital segment των μέσων, προφανώς προσδίδοντας μια πιο updated ονομασία σε αυτό που το έντυπο μέσο θα μπορούσε να αξιοποιήσει σαν συγκριτικό πλεονέκτημα, πιθανά και καινοτομώντας, χρόνια πριν. Και κάπου εδώ ανακύπτει το ερώτημα «αν η κότα γέννησε το αυγό ή το αυγό την κότα». Στην προκειμένη περίπτωση η απάντηση είναι πως το αυγό το γέννησε… η νοοτροπία. Χρειάστηκε να μπει στο τερέν η καινοτομία της Silicon Valley για να μιλάμε σήμερα για ανταγωνισμό ανάμεσα στο περιεχόμενο ανώνυμων ατόμων (social media) και το περιεχόμενο επώνυμων και έγκυρων ατόμων. Και την πορεία αυτή δεν την ανακόπτει τίποτα.
Η ψηφιακή διαφήμιση στο τέλος του 2017 αναμένεται να ξεπεράσει την τηλεοπτική σε παγκόσμιο επίπεδο, δείχνοντας τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουν οι υπεύθυνοι marketing μικρών και μεγάλων εταιρειών. Σύμφωνα με το Digital Marketing Outlook της Statista, η παγκόσμια ψηφιακή διαφημιστική δαπάνη για το 2017 θα ξεπεράσει τα 227 δισ. δολ., ενώ προβλέπεται να αυξηθεί 46% μέχρι το 2021, φτάνοντας τα 332 δισ. δολ. Το μεγαλύτερο μέρος θα πάει στην Google και στις άλλες μηχανές αναζήτησης, μια και η διαφήμιση εκεί έχει και θα έχει το μεγαλύτερο μερίδιο στο σύνολο της ψηφιακής διαφήμισης, με αυξητικές μάλιστα τάσεις.
Μεγάλη αύξηση θα παρουσιάσει και η διαφήμιση στα κοινωνικά δίκτυα, αν και η συγκεκριμένη πρόβλεψη είναι μάλλον συντηρητική, μιας και πολλοί είναι αυτοί που προβλέπουν μεγαλύτερο μερίδιο στους τζίρους. Η παγκόσμια αυτή τάση μαζί με τον κύκλο ζωής του προϊόντος υποδεικνύουν θεωρητικά την ανάγκη του print να καινοτομήσει. Να δημιουργήσει νέα ανάγκη στον αναγνώστη (κάτι που έκανε στο παρελθόν με επιτυχία με τις οn pack προσφορές), καθώς και να προσφέρει στους διαφημιζόμενους αυτό που έχουν στρατηγικά επιλέξει: περιεχόμενο.
Ένα νέο περιεχόμενο, που θα δημιουργείται από κοινού.
Η παρουσία του διαφημιζόμενου δεν μπορεί πλέον παρά να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της ύλης τoυ εντύπου. Το περιεχόμενο του διαφημιζόμενου προϊόντος μπορεί να αποτελέσει συγκριτικό πλεονέκτημα για το έντυπο μέσο, καθώς χωρίς κόστος για τον εκδότη θα εμπλουτιστεί η ύλη με ενδιαφέρουσες και έγκυρες πληροφορίες από μεγάλα brands, τα οποία είναι αυτά που κυρίως επενδύουν στο content. Μπορεί το έντυπο να γίνει η ψηφιακή εκδοχή του εαυτού του, όχι αλλάζοντας lay out ή λογότυπο, αλλά αλλάζοντας στρατηγικά. Αλλάζοντας νοοτροπία. Κι αυτό είναι μονόδρομος…
Της Στέλλα Δροσοπούλου, Γενική Διεύθυνση Διαφήμισης του Ομίλου Παραπολιτικών [email protected]