Η «εξισωτική μεταρρύθμιση» που σκιαγραφείται εδώ δεν προτείνεται ως το κλειδί για όλες τις πόρτες και δεν πρόκειται να λύσει τα δεκάδες προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα της κρίσης, είναι όμως μια συμβολή στην ανασυγκρότηση της κοινωνικής πολιτικής, ακόμη και εν μέσω λιτότητας. Με την πεποίθηση ότι ένα σύγχρονο, βιώσιμο και αποτελεσματικό κοινωνικό δίχτυ ασφαλείας είναι ένα από τα συστατικά της όχι και τόσο μυστικής συνταγής που μπορεί να επιτρέψει σε μια χώρα να βγει από την κρίση με την κοινωνία όρθια.
Παρά τη ρητορεία του συρμού, το κοινωνικό κράτος δεν είναι απλό θύμα της οικονομικής κρίσης: H σχέση μεταξύ των δύο είναι πολύ πιο αμφίσημη. Η κατακόρυφη άνοδος της δαπάνης για κοινωνική προστασία μέχρι το 2009 συνέβαλε και αυτή στον δημοσιονομικό εκτροχιασμό της χώρας. Ακόμη χειρότερα, η διόγκωση της κοινωνικής δαπάνης δεν συνοδεύτηκε από τον «εξευρωπαϊσμό» των κοινωνικών πολιτικών. Κι αυτό δεν το έχουν συνειδητοποιήσει οι ιθύνοντες.
ΕΚΔΟΣΗ Κριτική, 2011
ΣΕΛΙΔΕΣ 232
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ14×21
ΤΙΜΗ €13,00
www.kritiki.gr