Τι είδαμε το 2012; Νέες εκδοτικές προσπάθειες να προσπαθούν να υλοποιηθούν πατώντας σε «πτώματα» άλλων τίτλων, εκδοτικών οργανισμών και εργαζομένων. Ανακοινώσεις μετακινήσεων στελεχών σε εταιρείες επικοινωνίας που λίγο αργότερα…κλείνουν. Διευκρινιστικές εγκυκλίους της Πολιτείας για θεσμικά ζητήματα που κλάδου που αντί να διαφωτίζουν, προκαλούν περαιτέρω σύγχυση. Ιδιοκτήτες ΜΜΕ να συμπεριφέρονται ως «κράτος εν κράτει», διεκδικώντας ακόμα και με ανορθόδοξους τρόπους διαφημιστικά κονδύλια για τα μέσα τους. Στελέχη εταιρειών να ζητούν bonus και αυξήσεις μισθών για εταιρείες που βρίσκονται ένα βήμα πριν το άρθρο 99. Διαφημιζόμενους να απαιτούν από διαφημιστικές εταιρείες ακόμα και υπηρεσίες που ουδεμία σχέση έχουν με το αντικείμενό τους, προκειμένου να τις κρατήσουν στο roster των συνεργατών τους.
Διαφημιστές να μιλούν για διαφάνεια και την ίδια στιγμή να τηρούν σιγή ιχθύος για τα του οίκου τους. Εκδοτικά συγκροτήματα να αναζητούν τρόπους επιβίωσης ακολουθώντας το ίδιο αμαρτωλό μοντέλο λειτουργίας, τον τραπεζικό δανεισμό. Επιτυχημένους (;) μέχρι πρότινος επιχειρηματίες ΜΜΕ να καταλήγουν στη φυλακή ή να πληρώνουν πρόστιμα λόγω οφειλών στο δημόσιο. Όλα αυτά, σε μια εποχή που η χρεοκοπία της χώρας σε οικονομικό και ηθικό επίπεδο επιβάλλει ριζική, άμεση, ενίοτε και «βίαιη» αλλαγή νοοτροπίας από όλους. Μια νέα νοοτροπία στην οποία θα κυριαρχεί ο ορθολογισμός, η ηθική, η απλή λογική ενίοτε. Ωστόσο, εάν σε μια περίοδο όπως η σημερινή, οι αλλαγές που επιβάλλεται να γίνουν δεν γίνονται, τότε εύλογα αναρωτιέται κανείς, πότε θα γίνουν; Κάποια βήματα έχουν γίνει, ωστόσο «για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή». Πόσοι είναι διατεθειμένοι να την κάνουν αυτή τη δουλειά; Θα φανεί το 2013 αν συνεχίσει να «ευημερεί» η ηγεμονία του ανορθολογισμού. Καλή χρονιά.