Icap: Οι εταιρείες εξακολουθούν να «βλέπουν» περιθώρια ανάπτυξης της ΕΚΕ

Το 67% των επιχειρήσεων θεωρεί ότι οι δράσεις ΕΚΕ συντελούν θετικά σε μεγάλο βαθμό στην αντιμετώπιση των επιπτώσεων της υγειονομικής κρίσης του Covid-19, ενώ 2 στις 3 επιχειρήσεις θεωρούν ότι ο βαθμός εφαρμογής των πρακτικών ΕΚΕ από το σύνολο των ελληνικών επιχειρήσεων εξακολουθεί να κυμαίνεται σε μέτρια επίπεδα. Η πλειοψηφία δηλώνει ότι η ίδια η Διοίκηση της εταιρείας έχει αναλάβει τη διαχείριση των δράσεων ΕΚΕ, με το μέγεθος της επιχείρησης να αξιολογείται ως ο κυριότερος ανασταλτικός παράγοντας υλοποίησής τους.

Η ΕΚΕ υπήρξε αποτελεσματικό εργαλείο διαχείρισης της κρίσης για τις επιχειρήσεις, δείχνοντας έτσι υπευθυνότητα και κοινωνική ευσυνειδησία απέναντι στους ανθρώπους τους, τους πελάτες και την αγορά, ενισχύοντας την αποκατάσταση της οικονομίας και τη βιώσιμη ανάπτυξη με μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Αυτό και πολλά άλλα συμπεράσματα προέκυψαν από την έρευνα για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη που διεξήγαγε για 10η συνεχή χρονιά η Διεύθυνση Οικονομικών – Κλαδικών Μελετών της Icap ΑΕ. Η έρευνα διεξήχθη το διάστημα 17/05- 04/06/2021, με τη συμμετοχή 74 επιχειρήσεων από διάφορους κλάδους.

ΣΤΟΝ ΠΥΛΩΝΑ «ΚΟΙΝΩΝΙΑ» ΤΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΚΟΝΔΥΛΙΑ
Τα μεγαλύτερα κονδύλια για το 2021 δαπανήθηκαν σχεδόν ισόποσα για τις δράσεις που σχετίζονται με την Κοινωνία, καταλαμβάνοντας μερίδιο 31%, και το Ανθρώπινο δυναμικό, με μερίδιο 30%.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, στις έρευνες των ετών 2019-2020 η κατηγορία Κοινωνία λαμβάνει προβάδισμα, ενώ σε έρευνες των προηγούμενων ετών (2015-2018) το υψηλότερο μερίδιο κατείχε διαχρονικά η κατηγορία Ανθρώπινο Δυναμικό.

Οι απρόσμενες συνθήκες που διαμόρφωσε η πανδημία του Covid-19 ώθησαν τις επιχειρήσεις στην προσαρμογή των διαδικασιών και της λειτουργίας τους στα νέα δεδομένα, αναλαμβάνοντας το δικό τους μερίδιο ευθύνης για τον περιορισμό της εξάπλωσης του ιού, ενώ συνδέθηκαν και με πλήθος καλών πρακτικών εταιρικής κοινωνικής ευθύνης.

Παράλληλα, οι επιχειρήσεις του δείγματος ρωτήθηκαν σχετικά με το ποια Διεύθυνση/Τμήμα είναι αρμόδια για την διαχείριση των δράσεων ΕΚΕ.

Για πρώτη φορά, το μεγαλύτερο ποσοστό του δείγματος (34%) απάντησε ότι η ίδια η Διοίκηση της εταιρείας αναλαμβάνει και τη διαχείριση των δράσεων Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης, γεγονός που σχετίζεται με τον βαθμό σημαντικότητας που δίνεται στην εταιρική υπευθυνότητα για τις περισσότερες επιχειρήσεις από τα ίδια τα στελέχη στην υιοθέτηση και ανάπτυξη δράσεων ΕΚΕ. Ακολουθεί με εξίσου σημαντικό ποσοστό η απάντηση Ξεχωριστή Διεύθυνση / τμήμα της εταιρείας (31%).

2 ΣΤΙΣ 3 ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΑΥΞΗΣΑΝ ΤΑ ΕΞΟΔΑ ΓΙΑ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΕΚΕ
Διερευνώντας το ύψος των κονδυλίων που δαπανούν οι επιχειρήσεις για δράσεις ΕΚΕ προκύπτει ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των εταιρειών (64%) δαπανά έως 200 χιλ. ευρώ, ποσοστό αυξημένο κατά 4% σε σχέση με την προηγούμενη έρευνα. Το 12% των επιχειρήσεων δαπανά από 500 χιλ. έως 1 εκατ. ευρώ, ενώ το ίδιο ποσοστό δαπανά και από 1 εκατ. έως 5εκατ. ευρώ. Τέλος, το υπόλοιπο 9% δαπανά από 200 χιλ. έως 500 χιλ. ευρώ. Ενθαρρυντικό είναι το γεγονός 2 στις 3 επιχειρήσεις αύξησαν τα έξοδα για ενέργειες ΕΚΕ το 2020 σε σχέση με το προηγούμενο έτος, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό την προηγούμενη περίοδο (2019/18) διαμορφώθηκε σε 55%.

Στο πλαίσιο της τρέχουσας έρευνας, οι επιχειρήσεις κλήθηκαν να αξιολογήσουν σε ποιο βαθμό οι δράσεις ΕΚΕ επηρεάσθηκαν από την πανδημία. Η πλειοψηφία των επιχειρήσεων σε ποσοστό 34% αξιολόγησε τον βαθμό επηρεασμού των δράσεών τους ως «Μέτριο» και ακολουθεί ένα ποσοστό 28% που τον αξιολογεί ως «Πολύ». Επίσης, σε ερώτηση αν η εταιρεία προχώρησε στη ματαίωση των ενεργειών ΕΚΕ λόγω της τρέχουσας οικονομικής συγκυρίας (Covid-19), το 66% απάντησε αρνητικά.

ΟΙ ΔΡΑΣΕΙΣ ΑΝΑ ΠΥΛΩΝΑ
Αναλύοντας τον βαθμό εφαρμογής ορισμένων εκ των κυριότερων δράσεων ΕΚΕ από τις εταιρείες του δείγματος ανά κύριο άξονα, στον πυλώνα Ανθρώπινο Δυναμικό, το 92% των επιχειρήσεων του δείγματος δήλωσε ότι παρέχει ίσες ευκαιρίες προς όλους τους εργαζομένους σε βαθμό «πολύ» ή «πάρα πολύ». Ομοίως, το 83% των επιχειρήσεων δήλωσε ότι παρέχει δυνατότητες εκπαίδευσης ή βελτίωσης των δεξιοτήτων του προσωπικού σε βαθμό «πολύ» ή «πάρα πολύ». Και οι δυο αυτές δράσεις αποτελούν προτεραιότητα για τις εταιρείες, καθώς συγκεντρώνουν ιδιαίτερα υψηλά ποσοστά. Το 43% των εταιρειών δήλωσε, επίσης, ότι στο πλαίσιο της πανδημίας παρείχε πρόσθετες παροχές και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στο προσωπικό για τη στήριξη από τις επιπτώσεις του Covid-19 στον μέγιστο βαθμό («πάρα πολύ»).

Οι δράσεις ΕΚΕ που αφορούν την Αγορά φαίνεται να υιοθετούνται σε ικανοποιητικό βαθμό από τις επιχειρήσεις του δείγματος με ελαφρές διαφοροποιήσεις από την προηγούμενη έρευνα. Το 87% των εταιρειών δήλωσε ότι εφαρμόζει συστήματα διαχείρισης-διασφάλισης ποιότητας των προϊόντων σε ιδιαίτερα μεγάλο βαθμό, με το ποσοστό αυτό ωστόσο να παραμένει σταθερό σε σχέση με την προηγούμενη έρευνα. Προγράμματα ΕΚΕ που αναφέρονται στους καταναλωτές (π.χ. διαδικασίες μέτρησης και διαχείρισης παραπόνων κ.λπ.) εφαρμόζει σε «πολύ» ή «πάρα πολύ» μεγάλο βαθμό το 52% των εταιρειών, σημειώνοντας ωστόσο μείωση 9 ποσοστιαίων μονάδων σε σχέση με την προηγούμενη έρευνα. Η χρήση κριτηρίων ΕΚΕ στην επιλογή προμηθευτών ή συνεργατών εφαρμόζεται σε μέτριο βαθμό από το 31% των επιχειρήσεων.

Στον πυλώνα Κοινωνία, η πλειοψηφία των εταιρειών του δείγματος (85%) δήλωσε ότι πραγματοποιεί δωρεές και χορηγίες σε χρήμα ή/και είδος σε «πολύ» ή «πάρα πολύ» σημαντικό βαθμό, ποσοστό σημαντικά αυξημένο σε σχέση με την προηγούμενη έρευνα (61%). Σε εξίσου σημαντικό βαθμό (71%), οι επιχειρήσεις παρείχαν άλλες δωρεές και χορηγίες σε χρήμα ή και είδος, σε «πολύ» ή «πάρα πολύ» σημαντικό βαθμό.

Επιπλέον, στον άξονα Περιβάλλον, το 81% των εταιρειών εφαρμόζει εσωτερικά προγράμματα ανακύκλωσης σε μεγάλο βαθμό («πολύ» ή «πάρα πολύ»), ποσοστό αυξημένο κατά 11 μονάδες σε σχέση με το 2020. Ακολουθεί η εφαρμογή προγραμμάτων εξοικονόμησης ενέργειας και διαχείρισης αποβλήτων (80%) και η ένταξη στην επιχείρηση συστημάτων περιβαλλοντικής διαχείρισης σύμφωνα με εθνικά/διεθνή πρότυπα, με ποσοστό 76%.

ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΑ ΣΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ
Το σύνολο σχεδόν των επιχειρήσεων (94%) αξιολόγησαν με τον μεγαλύτερο βαθμό σημαντικότητας τη συνεισφορά στο κοινωνικό σύνολο ως το κυριότερο όφελος που έχουν από τις πρακτικές της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης. Ακολουθεί για ένα εξίσου σημαντικό ποσοστό (93%) η βελτίωση της απόδοσης/παραγωγικότητας των εργαζομένων, απάντηση η οποία έλαβε το 2020 ποσοστό 71%. Για άλλη μια χρονιά, τα οικονομικά οφέλη αξιολογήθηκαν με πολύ χαμηλό βαθμό σημαντικότητας από τις επιχειρήσεις, καθώς το 91% των επιχειρήσεων δήλωσαν ότι οι φοροελαφρύνσεις συνεισφέρουν από «καθόλου» έως «μέτρια». Επιπλέον αξιόλογο ποσοστό εταιρειών (75%) δεν θεωρεί ιδιαίτερα σημαντική τη συνεισφορά των δράσεων ΕΚΕ στην αύξηση των πωλήσεών τους.

ΕΜΦΑΝΗ ΤΑ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, το 95% των επιχειρήσεων θεωρούν την ΕΚΕ «πολύ» ή «πάρα πολύ» σημαντική, ποσοστό μειωμένο κατά 3 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με την περσινή έρευνα. Την ίδια στιγμή, οι εταιρείες θεωρούν ότι υπάρχουν ακόμα περιθώρια ανάπτυξης της ΕΚΕ από το σύνολο των ελληνικών επιχειρήσεων (ανεξαρτήτως μεγέθους). Ειδικότερα, σε ερώτηση για τον βαθμό εφαρμογής των δράσεων ΕΚΕ από τις επιχειρήσεις στην Ελλάδα, το μεγαλύτερο ποσοστό των εταιρειών του δείγματος (63%) θεωρεί ότι ο βαθμός διείσδυσης/εφαρμογής πρακτικών ΕΚΕ στην παρούσα φάση κυμαίνεται σε μέτρια επίπεδα, ενώ το 20% του δείγματος θεωρεί ότι η Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη εφαρμόζεται σε «πολύ» ή «πάρα πολύ» μεγάλο βαθμό από τις εγχώριες επιχειρήσεις. Αναφορικά με την επίδραση των δράσεων ΕΚΕ στην τρέχουσα συγκυρία, το 67% θεωρεί ότι συντελούν θετικά σε «πολύ» ή «πάρα πολύ» μεγάλο βαθμό στην αντιμετώπιση των επιπτώσεων της υγειονομικής κρίσης του Covid-19.

ΤΡΟΧΟΠΕΔΗ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ
Ως κυριότερος ανασταλτικός παράγοντες στην υλοποίηση δράσεων ΕΚΕ αναδείχθηκε με 15% το μέγεθος της επιχείρησης και ακολουθούν στον ίδιο βαθμό (13%) η γραφειοκρατία και η δυσμενής τρέχουσα οικονομική συγκυρία. Έπονται (12%), η ελλιπής γνώση και κατάρτιση της διοίκησης της εταιρείας σε θέματα ΕΚΕ, η ελλιπής ενημέρωση των πολιτών για την έννοια της ΕΚΕ και η έλλειψη οικονομικών και φορολογικών κινήτρων. Ως χαμηλότεροι σε σπουδαιότητα παράγοντες αξιολογούνται η έλλειψη εθνικού ρυθμιστικού πλαισίου και το οικονομικό κόστος (10%).