Όσοι διαβάζουν τα άρθρα μου, γνωρίζουν καλά τη διαφωνία μου με όσους θεωρούν ως marketing κυρίως την επικοινωνία και τη διαφήμιση. Αυτά αποτελούν ένα μικρό του μέρος. Το μεγαλύτερο τμήμα του έχει να κάνει με την ανακάλυψη και τη διερεύνηση των αναγκών των ανθρώπων και την ικανοποίησή τους μέσα από τη δημιουργία οντοτήτων – προϊόντων, υπηρεσιών, ιδεών, προγραμμάτων, κατασκευών. Οι προσπάθειες να φτάσουν στον καταναλωτή μέσα από τη διανομή και την προβολή ακολουθούν.
Από αυτή την άποψη η αλήθεια είναι ότι η Πολιτεία δεν μας έχει συνηθίσει σε ολοκληρωμένο ουσιαστικό marketing. Συνήθως προτιμά την εύκολη επικοινωνία. Τις περισσότερες φορές αργεί να ανακαλύψει τις ανάγκες της κοινωνίας και να δημιουργήσει τα αντίστοιχα προϊόντα, υπηρεσίες, προγράμματα και μηχανισμούς που θα τις ικανοποιήσουν. Προτιμά να υπερπροβάλει τα όσα παρέχει στους πολίτες, αποσιωπά τα όσα δεν παρέχει και φροντίζει να καλύπτει κυρίως τις εύκολα ανιχνεύσιμες βραχυπρόθεσμες και ρηχές ανάγκες ψηφοφόρων, στην προσπάθεια να εξαγοράσει την ψήφο τους.
Και ίσως πράγματι μια τέτοια πρακτική να είναι βραχυπρόθεσμα αποτελεσματική για τους πολιτικούς. Αλλά όπως κανένα brand δεν μακροημέρευσε μόνο μέσα από τα βραχυπρόθεσμα οφέλη που φέρνει η διαφήμιση και η προώθηση, έτσι και κανείς πολιτικός δεν γράφτηκε θετικά στην ιστορία για τέτοιες ρηχές πρακτικές. Σε αντίθεση με αυτούς που κατάφεραν να ανακαλύψουν τις πραγματικές, βαθύτερες ανάγκες της κοινωνίας και με τα όσα δημιούργησαν να φέρουν θετικά αποτελέσματα για τις νυν και τις επόμενες γενιές.
Αυτό που βλέπουμε στο marketing της πανδημίας δεν είναι συνηθισμένο. Η Πολιτεία ανακάλυψε την ανάγκη ταχύτερα από ό,τι συνέβη στις περισσότερες χώρες του πλανήτη. Και για να την ικανοποιήσει, μας εξέπληξε θετικά δημιουργώντας προγράμματα και υποδομές με ταχύτητα και προγραμματισμό που ίσως να ζήλευαν ακόμα και μεγάλες οργανωμένες επιχειρήσεις. Αλλά δυστυχώς δεν πέτυχε εξίσου στο θέμα της προβολής. Με την εξαίρεση του πρώτου κύκλου επικοινωνίας και του εξαιρετικού «Μένουμε Σπίτι», απέτυχε να δημιουργήσει τα επόμενα προγράμματα που θα ενημέρωναν αποτελεσματικά το κοινό, για τις επιπτώσεις της πανδημίας, την τήρηση των μέτρων και την ανάγκη εμβολιασμού.
Με αποτέλεσμα μεγάλο μέρος της κοινωνίας, και ειδικά των χαμηλότερων κ/ο στρωμάτων να έχει πέσει θύμα συνωμοσιολόγων και επιτήδειων με τις αντίστοιχες ανθρώπινες και οικονομικές απώλειες να μεγεθύνονται. Ας είναι το καλά διαμορφωμένο και στοχευμένο freedom pass, με το voucher επιβράβευσης υπεύθυνων νέων που θα εμβολιαστούν και τη θετική ανταπόκριση του κοινού στόχου και μέρους του ιδιωτικού τομέα, ένα σημάδι ότι έστω και αργά ίσως κάτι αρχίζει να αλλάζει ξανά και στον τομέα της επικοινωνίας.