– Πρότυπα «αντίστασης
Στο blog «Η δύναμη του πολίτη» δημοσιεύεται πρόσκληση προς τον ελληνικό λαό, με στόχο την ειρηνική κατάληψη της Βουλής, στις 5 Φεβρουαρίου, για 36 ώρες! Τα καλά νέα είναι ότι ο λαός αρχίζει να καταλαβαίνει ότι δεν φτάνει να γκρινιάζει, να οργίζεται και να βρίζει από τον καναπέ του! Συνειδητοποιεί ότι πρέπει κάτι να κάνει. Τα κακά νέα είναι ότι η προτεινόμενη αντίδραση είναι ακραία! Ένας από τους λόγους που φτάσαμε εδώ είναι ότι πάψαμε να σεβόμαστε, αρχές, αξίες, θεσμούς, μνημεία και την ιστορία μας. Τα ιδανικά πρότυπα «αντίστασης» είναι ο Μαχάτμα Γκάντι και ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Ας τους μιμηθούμε!
«Αν τα λάθη διδάσκουν, οι πολιτικοί μας έχουν καταπληκτική μόρφωση»! Ή είναι «παραμορφωμένοι”!, Παράφραση γκράφιτι
– Dura Lex, Sed Lex!
Οι αναγνώστες αυτής της σελίδας και όχι μόνον ξέρουν καλά την αντίθεσή μου για το υποκριτικότατο και φασίζον παγκόσμιο αντικαπνιστικό κίνημα. Ξέρουν επίσης ότι υποστηρίζω τη λύση του διαχωρισμού χώρων καπνιστών και μη καπνιστών. Αυτό που δεν υποστηρίζω είναι η περιφρόνηση και παραβίαση νόμων του κράτους, ακόμη κι όταν αυτοί είναι ασύστατοι ή σχιζοφρενικοί!
– Αναίσχυντοι
Έχουν παραγραφεί τα τυχόν αδικήματα για το Βατοπέδι, αποφάσισε με ψήφους 5-0 το Δικαστικό Συμβούλιο του Ανώτατου Δικαστηρίου. Όλοι το ξέραμε αυτό. Οι μόνοι, που έκαναν πως δεν το ξέρουν, ήταν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, που ψήφισαν την παραπομπή των στελεχών της Ν.Δ., στο όνομα ενός φτηνού και άθλιου μικροκομματικού παιχνιδιού, παραβιάζοντας το Σύνταγμα και τους νόμους. Κατάφεραν όμως να στιγματίσουν αυτά τα στελέχη, για τα οποία θα υπάρχει πάντα η αμφιβολία, αν παρανόμησαν ή όχι! Αυτό θα πει ευγενική άμιλλα και ηθική πολιτική αντιπαράθεση! Και επειδή η αναισχυντία των πολιτικών μας δεν έχει τέλος, το ίδιο τέλος ακριβώς προδιαγράφεται και για το βεβαιωμένο και ομολογημένο «Σκάνδαλο Siemens»!
– Φήμη και αξιοπιστία
Η φήμη είναι η πιο ύπουλη και επικίνδυνη επικοινωνιακή πρακτική. Και δυστυχώς στα Μέσα Ενημέρωσης βρίσκει κανείς πολύ περισσότερες φήμες από ειδήσεις, διασταυρωμένες, όπως πρέπει. Όσο για το Διαδίκτυο, αποτελεί τον παράδεισο των φημών. Δεν είναι τυχαίο ότι τα Μέσα Ενημέρωσης έχουν καταλάβει μια από τις δύο τελευταίες θέσεις της αξιοπιστίας του κοινού, εναλλασσόμενα με τους πολιτικούς. Και οι δύο τη φήμη και την προπαγάνδα χρησιμοποιούν κατά κόρον, για να παραπλανούν και να ποδηγετούν την κοινή γνώμη. Οι χρήστες των Μ.Ε. -και ιδίως του Διαδικτύου- πρέπει να είμαστε εξαιρετικά επιφυλακτικοί και δύσπιστοι, σε όσα μας σερβίρουν.
– Λειτουργοί του «Μπεζαχτα»!
Οι δύο τριήμερες συνεχείς απεργίες, (πενθήμερες πρακτικά), που κήρυξε ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος, δεν είναι διαμαρτυρία. Είναι έγκλημα εναντίον του πιο ασθενούς -κυριολεκτικά και μεταφορικά- τμήματος της κοινωνίας που θα έπρεπε να έχει τη μεγαλύτερη δυνατή φροντίδα! Κι είναι μια απεργία για τον «μπεζαχτά» και μόνον! Κρίμα, για τους φαρμακοποιούς, που θέλουν αυτάρεσκα να αποκαλούν τους εαυτούς τους λειτουργούς. Και οι φορτηγατζήδες και το προσωπικό των μέσων μεταφοράς τον ίδιο «τίτλο» επικαλούνται και ίσως θα τον εδικαιούντο και οι τρεις, αν δεν επεδείκνυαν τόσο μεγάλη και απαράδεκτη κοινωνική αναλγησία!
– Κατώτατη εκπαίδευση
Ένας στους δέκα αποφοιτά από τα ΑΕΙ/ΤΕΙ!(«Καθημερινή» 22.1.11). Συγκεκριμένα, πτυχίο πήραν 28.331, σε σύνολο 319.453 (2008-09).Αν το ποσοστό αυτό οφειλόταν στην «αυστηρότητα» των ακαδημαϊκών σπουδών, θα ήταν ευεργετικό. Ταυτόχρονα όμως, ένας στους τρεις σπουδαστές (90.104) ανήκουν στην κατηγορία των «αιωνίων φοιτητών»! Τραγικοί αριθμοί, οι οποίοι αποδεικνύουν ότι πολλοί νέοι μπαίνουν στα ΑΕΙ/ΤΕΙ, χωρίς να έχουν ούτε τα προσόντα ούτε την όρεξη, κάτω από την κοινωνική και -κυρίως- οικογενειακή πίεση ή για να πάρουν αναβολή από τον στρατό και κατεβαίνουν από το τρένο στον πρώτο σταθμό! Γι’ αυτό έχουμε «Κατώτατη Εκπαίδευση»! Αν οι εισαγωγικές εξετάσεις ήταν σοβαρές και αξιοκρατικές ή/και αν «κόβονταν» οι αιώνιοι φοιτητές, το κατά φοιτητή επενδυόμενο ποσό από την πολιτεία θα τριπλασιαζόταν και θα είχαμε τις αναγκαίες υποδομές, το απαραίτητο άξιο διδακτικό προσωπικό και -κυρίως- καταρτισμένους επιστήμονες! Δεν φταίει λοιπόν μικρή η χρηματοδότηση της Ανώτατης Εκπαίδευσης, αλλά η μεγάλη ανικανότητα των διοικούντων, η λυσσαλέα αντίσταση του καθηγητικού/φοιτητικού κατεστημένου και η στρεβλή «δημοκρατική» επίφαση!