Στην προσπάθεια αυτή βεβαίως αντιτίθενται οι αποδέκτες και επωφελούμενοι από το αγγελιόσημο, οι οποίοι επί πολλά χρόνια ήταν κάθετοι στην αντίθεσή τους και εξαιρετικά ισχυροί πολιτικά. Σήμερα όμως αυτό πλέον δεν ισχύει. Τα μεγάλα εκδοτικά συγκροτήματα (κάποια από τα οποία ήταν βασικοί υποστηρικτές του αγγελιοσήμου) και τα συνδικάτα των δημοσιογράφων και της ΕΡΤ βρίσκονται σε φάση πρωτοφανούς αδυναμίας. Αδυναμίας χωρίς προηγούμενο στη διάρκεια των τελευταίων 30 ετών.
Υπάρχει όμως για πρώτη φορά και κάποια αμφιθυμία. Τα περισσότερα από τα μεγάλα εκδοτικά συγκροτήματα έχουν πολύ μεγάλα χρέη, τα οποία μεσοπρόθεσμα είναι αδύνατο να εξυπηρετήσουν και εξαρτώνται απολύτως από την αντίδραση της τρόικας σε σχέση με τα τραπεζικά δάνεια, χωρίς την παράταση των οποίων θα βρεθούν στο απόλυτο αδιέξοδο. Τα στοιχεία των ισολογισμών τους για το πρώτο εξάμηνο του 2013 εμφανίζουν πάλι πολύ σημαντικές ζημίες, ενώ τίποτε δεν δείχνει ότι υπάρχει στο αμέσως επόμενο διάστημα δυνατότητα αξιόλογης αύξησης της διαφημιστικής δαπάνης ή των κυκλοφοριών, που θα μπορούσε να αλλάξει τη δυναμική που περιγράφουμε.
Συνεπώς μπορεί μερικά ακόμα και να υποστηρίξουν την κατάργηση του αγγελιοσήμου, αφού είναι μοναδική ευκαιρία να κερδίσουν άμεσα διαφημιστικά έσοδα, ενώ οι δαπάνες τους για προσωπικό (για το οποίο θα πληρώνουν αυξημένες ασφαλιστικές εισφορές), περιορίζονται συνεχώς. Ο συσχετισμός σε σχέση με το παρελθόν έχει αλλάξει τελείως. Το συνδικάτο της ΕΡΤ δίνει την δική του μάχη για τους όρους επαναφοράς των μελών του στη νέα Δημόσια Τηλεόραση.
Το αγγελιόσημο είναι ένα θέμα στο οποίο δεν μπορεί να αντιδράσει περισσότερο από ότι έχει ήδη αντιδράσει σε σχέση με το ευρύτερο θέμα της ΕΡΤ. Το συνδικάτο των δημοσιογράφων τέλος, πέρασε στα χέρια μιας πιο μετριοπαθούς διοίκησης, ενώ έχει εξαντλήσει το δυναμικό του με διαρκείς απεργίες για θέματα απολύσεων, οι οποίες συνεχίζονται.
Ο λόγος που τα αναφέρουμε όλα αυτά είναι ότι η αδικία του αγγελιοσήμου, παρά το γεγονός ότι από πλευράς λογικής και δημοσίου συμφέροντος πρόκειται για υπόθεση εντελώς παράλογη, συνεχιζόταν όλα αυτά τα χρόνια αποκλειστικά και μόνο με όρους πολιτικής και συντεχνιακής ισχύος. Μόνο λοιπόν με τους όρους αυτούς μπορεί να αλλάξει και καλύτερη στιγμή από αυτήν δεν πρόκειται να υπάρξει στο μέλλον.
Προϋπόθεση είναι βέβαια οι φορείς που πλήττονται από αυτή την αδικία να αποφασίσουν να στηρίξουν με ένταση και αποφασιστικότητα το αίτημα αυτό. Επειδή εκπροσωπούν παραγωγικά οικονομικά συμφέροντα, διατηρούν –παρά την εφιαλτική οικονομική πραγματικότητα-, σοβαρή οικονομική ισχύ και η κινητοποίησή τους, εφόσον είναι ομαδική, μπορεί να παίξει καταλυτικό ρόλο στην τελική εξέλιξη των πραγμάτων.