Όπως σε κάθε καταστροφή, έτσι και στην περίπτωση αυτή υπάρχουν και εκείνοι που θα αξιοποιήσουν τις εξελίξεις αυτές για να διευρύνουν το χαρτοφυλάκιό τους με μερικούς από τους πολύ καλούς λογαριασμούς της μεγάλης αυτής εταιρείας. Η ιδιωτική οικονομία λειτουργεί στις περιόδους των κρίσεων με δαρβινικό τρόπο. Όσοι επιβιώνουν, ζουν και αναπαράγονται από τον θάνατο των υπολοίπων. Την σκληρή αυτή πλευρά της πραγματικότητας την ξεχνάμε, αλλά ισχύει με μαθηματική ακρίβεια. Ισχύει και για τον κάθε έναν από εμάς με πολύ κυριολεκτικό τρόπο σε καθημερινή βάση, ισχύει και μεταφορικά στο χώρο της οικονομίας. Οι επιχειρήσεις σπανίως πεθαίνουν από γηρατειά.
Για όσους όμως έχουν αίσθηση και της ιστορίας της διαφήμισης, η χρεοκοπία της ΑΔΕΛ έχει και κάποια άλλη σημασία. Η ΑΔΕΛ υπό την ηγεσία του αείμνηστου Χρυσόστομου Παπαδόπουλου ήταν ιστορικά η πρώτη εταιρεία που έκανε τη μετάβαση στη σύγχρονη έννοια της διαφήμισης. Η εταιρεία ιδρύθηκε από τον Χρυσόστομο Παπαδόπουλο το 1946 και στη διάρκεια των επόμενων δεκαετιών ταυτίστηκε –από πλευράς διαφήμισης- με το επονομαζόμενο τότε «ελληνικό οικονομικό θαύμα», μια που η ελληνική οικονομία μέχρι το 1970, ήταν μαζί με τη Γερμανία και την Ιαπωνία οι ταχύτερα αναπτυσσόμενες διεθνώς οικονομίες.
Την εποχή εκείνη η τότε ΑΔΕΛ έφερε πρώτη το οργανωμένο μάρκετινγκ και την έρευνα αγοράς στον ελληνικό χώρο οργανώνοντας αντίστοιχα τμήματα σε εταιρείες – πελάτες της, όπως η Φιξ, η Γένκα, η Ιζόλα κ.ά.-, δημιούργησε τις πρώτες προσφερόμενες ραδιοφωνικές σειρές, όπως η «Πικρή μικρή μου αγάπη», με χορηγούς το απορρυπαντικό Tide και τα προϊόντα της Πειραϊκής – Πατραϊκής. Όταν ήρθε η τηλεόραση δημιούργησε την πρώτη τηλεοπτική διαφημιστική ταινία στην Ελλάδα (για το γάλα Νουνού), ενώ το 1976 ήταν η πρώτη που αξιοποίησε τις υπηρεσίες ενός (θηριώδους σε μέγεθος την εποχή εκείνη), ηλεκτρονικού υπολογιστή για την αξιολόγηση της θεαματικότητας των τηλεοπτικών εκπομπών.
Αυτά γράφει η διαφημιστική ιστορία. Αυτό που δεν αναφέρεται ήταν το επιχειρηματικό ήθος και η επιχειρηματική κουλτούρα του ιδρυτή της, του Χρυσόστομου Παπαδόπουλου. Ενός ανθρώπου όχι πάντοτε εύκολου στις προσωπικές σχέσεις, αλλά με τεράστια διορατικότητα, ικανότητα επιλογής ταλέντων και διοίκησης. Ενός μεγάλου πρωτοπόρου στο χώρο των επιχειρήσεων, που έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στην είσοδο της ελληνικής επιχειρηματικότητας στη σύγχρονη εποχή.
Από όλα όσα έκανε όμως ο Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, αυτό που θα πρέπει να κρατήσουμε -σήμερα κατεξοχήν- είναι το ήθος του. Γιατί καθώς θα αναζητούμε την ελληνική οικονομική και κοινωνική ανάκαμψη, θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι τη διαφορά μεταξύ του ολιγαρχικού καπιταλισμού της φτώχειας και των ελεύθερων οικονομιών που προοδεύουν και πρωτοπορούν στον κόσμο, δεν την κάνουν τα οικονομικά μοντέλα ή ο φυσικός πλούτος. Επιτυγχάνεται προπαντός από τις κοινωνικές αξίες και τους θεσμούς κάθε κοινωνίας, όπως αυτές αποτυπώνονται στο ήθος των ισχυρών της κάθε εποχής. Για αυτό και σήμερα κατεξοχήν –που κλείνει τον κύκλο της επιχειρηματικής ζωής το δημιούργημά του- πρέπει να θυμηθούμε τον Χρυσόστομο Παπαδόπουλο.