Mε ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναμένει η διαφημιστική αγορά την κατάθεση του νέου νομοσχεδίου για τα ΜΜΕ, το οποίο ετοιμάζει η κυβέρνηση. Ένα από τα «αγκάθια» που απασχολεί την αγορά – και ιδιαίτερα τα κανάλια – είναι το θέμα των ραδιοτηλεοπτικών αδειών και των όρων που τις ακολουθούν.

Το πρώτο ιδιαίτερα σημαντικό στοιχείο που προκύπτει είναι ότι η προκήρυξη των περιφερειακών τηλεοπτικών αδειών θα καθυστερήσει για ένα τουλάχιστον χρόνο, για λόγους που δεν μας είναι ιδιαίτερα ξεκάθαροι. Η επίσημη αιτιολογία της καθυστέρησης είναι η ύπαρξη της πανδημίας Covid19, αλλά η εμπειρία του παρελθόντος δείχνει ότι μια τέτοια χρονική καθυστέρηση συνήθως παραπέμπει στις καλένδες την όποια διάθεση υλοποίησης και αποτελεί την πλέον «αναίμακτη ντρίπλα» ματαίωσης (ή αλλοίωσης) μιας διάταξης.

Από την άλλη, για να είμαστε και ρεαλιστές, δεν θα μπορούσε η κυβέρνηση – η όποια κυβέρνηση – να προχωρήσει στην προκήρυξη περιφερειακών αδειών, όταν ακόμα δεν έχει ρυθμιστεί και ξεκαθαρίσει το τοπίο στις άδειες πανελλαδικής εμβέλειας. Και δεν έχει ξεκαθαρίσει με την έννοια ότι εκκρεμεί η προκήρυξη των θεματικών αδειών, η οποία θα έδινε διέξοδο σε κανάλια που για διάφορους λόγους δεν μπόρεσαν να πάρουν άδεια πανελλαδικής εμβέλειας στην κατηγορία καναλιών γενικής στόχευσης.

Και κάπου εδώ μπαίνουμε στα δύσκολα. Για να πάρει ένα κανάλι θεματική άδεια θα πρέπει να έχει χαρακτήρα καθαρά θεματικό, να είναι δηλαδή αμιγώς ειδησεογραφικό, αθλητικό, επιστημονικό, ψυχαγωγικό κ.α.

Ωστόσο, μια τέτοια επιλογή στη σημερινή συγκυρία δεν αποτελεί και εχέγγυο επιτυχίας, δεδομένου ότι ένας τέτοιος σταθμός έχει μεγάλα έξοδα και χαμηλές προσδοκίες για διαφημιστικά έσοδα. Για να δημιουργήσεις π.χ. έναν αμιγώς ειδησεογραφικό σταθμό χρειάζονται σημαντικές επενδύσεις σε υλικοτεχνική υποδομή και ανθρώπινο δυναμικό, με το αναμενόμενο ROI να είναι προβληματικό.

Τι γίνεται λοιπόν με τους τηλεοπτικούς σταθμούς που περιμένουν να συμμετάσχουν στον διαγωνισμό και αυτή τη στιγμή είναι με δεμένα χέρια; Οι πληροφορίες δεν είναι και οι πλέον ξεκάθαρες. Αντίθετα προμηνύουν νέο κύκλο εντάσεων. Τι λένε αυτές; Ότι η κυβέρνηση ετοιμάζει μια νέα διάταξη η οποία θα δίνει τη δυνατότητα σε επιχειρηματίες να λειτουργήσουν τηλεοπτικό σταθμό πανελλαδικής εμβέλειας, θεματικού περιεχομένου, αλλά με χαρακτήρα… γενικής στόχευσης!

Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε εάν τελικά θα φτάσουμε σε κάτι τέτοιο. Το σίγουρο είναι ότι η σκέψη αυτή υπάρχει και βρίσκεται στο τραπέζι. Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον ωστόσο να έχουμε τις απαραίτητες διευκρινήσεις από τους εμπνευστές της σχετικής διάταξης.

Βέβαια, μια τέτοια διάταξη αυτή τη στιγμή αντίκειται στην υφιστάμενη νομοθεσία, η οποία διαχωρίζει ρητά τα κανάλια γενικής στόχευσης από τα θεματικά. Πάντα όμως υπάρχει ο τρόπος τέτοιου είδους «εμπόδια» να ξεπερνιούνται.

Τι σημαίνει πρακτικά η εφαρμογή της παραπάνω διάταξης; Πολύ απλά ότι θα μπορούσε ένας επιχειρηματίας να αποκτήσει ένα τηλεοπτικό κανάλι εθνικής εμβέλειας γενικής στόχευσης, έχοντας την ταυτότητα του θεματικού καναλιού, πληρώνοντας μάλιστα λιγότερα χρήματα από τους σταθμούς πανελλαδικής εμβέλειας που ήδη έχουν πάρει την άδειά τους και έχουν αρχίσει να την πληρώνουν σε δόσεις.

Έχει πολύ ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε τη συνέχεια και τις οριστικές αποφάσεις της κυβέρνησης. Είναι σαφές και νομίζω το αντιλαμβάνεται εύκολα ο καθένας, ότι εάν τελικά υιοθετηθεί μια τέτοια διάταξη, θα μπορούσε να αποτελέσει πολύ καλή λύση για υπάρχοντα κανάλια που μη έχοντας πάρει άδεια πανελλαδικής εμβέλειας γενικής στόχευσης, αναζητούν μια θέση στον «τηλεοπτικό ήλιο». Θα είναι μια λύση νόμιμη μεν, αλλά αμφιβόλου «ηθικής».

Όλα αυτά όμως δεν θα μπορούν να γίνουν εν μια νυκτί, σίγουρα θα απαιτηθεί χρόνος με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για το άμεσο ξεκαθάρισμα της τηλεοπτικής αγοράς, το οποίο με τη σειρά του θα βοηθήσει στο να επανέλθει η σταθερότητα και η διαφάνεια στο καθεστώς λειτουργίας της. Ένα καθεστώς το οποίο είναι σαφές ότι επηρεάζει και τη διαφημιστική αγορά. Μέχρι να γίνουν όμως όλα αυτά και επειδή «ουδέν μονιμότερο του προσωρινού», οι γκρίζες ζώνες θα παραμένουν.