Τι ωραίες που είναι οι στιγμές που τους δίνουμε το χρόνο τους, που προσαρμοζόμαστε εμείς στο φυσικό ρυθμό τους και δεν τις «βιάζουμε» για να ταιριάξουν και να χωρέσουν μέσα τους τα πολλά δικά μας, συνειδητά ή μη, «πρέπει» και τις διάφορες υποχρεώσεις μας. Αυτή την ομορφιά προσφέρει νομίζω ο Αύγουστος και αυτή εύχομαι να σας προσέφερε και φέτος.
Μια τέτοια στιγμή αναλογίζομαι: Οι άνθρωποι που νοιάζονται για την προσωπική τους ανάπτυξη και εξέλιξη και περαιτέρω ομορφιά, κάποιες φορές μπορεί να παρασυρθούν και να εστιάσουν περισσότερο στην επίτευξη του επόμενου προσωπικού τους στόχου, στη διαδικασία που κάποια δική τους αλλαγή θέλουν να τη «φέρουν» από το stretch zone μέσα στο δικό τους comfort zone (πρακτικά, δηλαδή, θέλουν να επεκτείνουν το δικό τους comfort zone).
Αναλογιζόμουν λοιπόν πόσο οι άνθρωποι αυτοί (μου επιτρέπετε να μιλήσω στο πρώτο πληθυντικό:) πόσο λοιπόν εμείς προσφέρουμε στον εαυτό μας και εκείνες τις στιγμές που θα μας πούμε το «μπράβο!», που θα χαμογελάσουμε με ικανοποίηση στον καθρέφτη γιατί αντισταθήκαμε, γιατί «μαλακώσαμε» ως άνθρωποι, γιατί σηκωθήκαμε μετά από κάποιο γλίστρημα και συνεχίσαμε, γιατί δεν αρκεστήκαμε στο να κρίνουμε τους άλλους ή τις καταστάσεις, αλλά προσπαθήσαμε να κατανοήσουμε και να διαχειριστούμε με πιο λειτουργικό και αμοιβαία επωφελή τρόπο…; Πόσο συχνά διανθίζεται η ζωή μας από τέτοιες στιγμές; Αν έχει αρκετές, μπράβο μας! Αν όχι, νομίζω ότι κακώς δεν το έχουμε φροντίσει.
Ιδιαίτερα σήμερα, με έναν επερχόμενο χειμώνα που θα χρειαστεί να ανασύρουμε δυνάμεις και εφόδια που ίσως δεν γνωρίζουμε ότι τα διαθέτουμε, με κάποιους από εμάς να μας βρίσκει ο Σεπτέμβριος αυτός όχι τόσο ξεκούραστους όσο θα θέλαμε ή θα έπρεπε… ειδικά τώρα, λοιπόν, ας μας νοιαστούμε
και με τον τρόπο αυτό!
Αυτό το μπράβο δεν είναι κραυγαλέο, δεν είναι μπράβο της έπαρσης ούτε του εφησυχασμού. Είναι εκείνο το βαθύ και ουσιαστικό βλέμμα επικρότησης και εντέλει εμπιστοσύνης προς τον εαυτό μας, ώστε να συνεχίσουμε. Επισης, η  ετυμολογία της λέξης μάς παραπέμπει στο brave = γενναίος! Ας μας αναγνωρίσουμε λοιπόν εκείνες τις στιγμές γενναιότητας που μας αξίζουν, τι λέτε;
Καλό Σεπτέμβριο! – (ή Καλή επιστροφή)