Πριν αφήσετε όμως τη στήλη θεωρώντας το θέμα άσχετο με το αντικείμενό της, δώστε της το χρόνο να ξεδιπλώσει το σκεπτικό και τις αρετές της. Πέραν των προφανών άμεσων αλλά και μακροπρόθεσμων πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών ωφελειών που έχει η συγκεκριμένη δράση, βρίσκω σ’ αυτήν και ένα πιο… συντεχνιακό ενδιαφέρον, καθώς αξιοποίησε με πολύ καλό τρόπο το Internet, το κατεξοχήν Μέσο που προσφέρεται για τέτοιου είδους κινήσεις.

Και δεν αναφέρομαι τόσο στην τεχνική πλευρά (ενδεχομένως τα κινητά να είναι πιο βολικά για κάτι τέτοιο) όσο στην ιδεολογική: οι άνθρωποι που σχεδίασαν το Δίκτυο πριν από σαράντα χρόνια είχαν οραματιστεί τέτοιες χρήσεις του κατά μια έννοια και, παρά τις… στρατιωτικές του καταβολές, μέσα στον πυρήνα του Internet βρίσκεται η πρόθεση να λειτουργήσει ως ένα Μέσο κοινωνικών αλλαγών.

Δεν εννοώ βεβαίως ότι οι αλλαγές που έχει ούτως ή άλλως επιφέρει το Internet είναι μικρές: και μόνο οι αλλαγές στον τρόπο επικοινωνίας είναι αρκετές για να θεωρήσουμε ότι οι στόχοι των δημιουργών του επιτεύχθηκαν. Βλέποντας όμως τη χρήση του σε προσπάθειες όπως αυτές της Κατερίνης, σε προσπάθειες δηλαδή που αφορούν το σύνολο του πληθυσμού και όχι μόνο τους tech-savvy νεότερους που έχουν χρόνο και χρήματα, δεν μπορώ παρά να αισθανθώ μια χαρά που πάει πολύ πέρα από την ικανοποίηση της κοινωνικότητάς μου. Ελπίζω το πράγμα να έχει συνέχεια – εντός και εκτός Δικτύου.

Διάβασα στο Techcrunch για την εταιρεία Movilway, η οποία έχει αναπτύξει ένα σύστημα πληρωμών χρησιμοποιώντας κινητά-πορτοφόλια και πλέον tablets που λειτουργούν ως τερματικά σημείων πώλησης για ανθρώπους που δεν έχουν πιστωτικές κάρτες αλλά θέλουν να παραγγείλουν online, ότι το σύστημα λειτουργεί με προπληρωμή του ποσού στο τοπικό γραφείο της Movilway (ή σε κάποιον συνεργάτη της) και στην έκδοση μιας απόδειξης που περιέχει έναν κωδικό.

Ο καταναλωτής δίνει τον κωδικό στο site από το οποίο θέλει να αγοράσει, η αγορά του καταγράφεται και η συναλλαγή έχει ολοκληρωθεί. Η Movilway χρησιμοποιεί το σύστημα αυτό κατά κόρον σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, όπου πολλοί καταναλωτές θέλουν μεν να αγοράσουν online αλλά δεν έχουν πιστωτικές κάρτες. Δεν θα ήταν πολύ ενδιαφέρον αν το σύστημα συνδυαζόταν στην Ελλάδα με το κίνημα «Προϊόντα Χωρίς Μεσάζοντες»;

Ναι, φυσικά δεν θα είναι το πλέον εύκολο. Αλλά και τι είναι εύκολο αυτές τις ημέρες;