Σε προηγούμενο τεύχος χρησιμοποίησα έναν προβοκατόρικο τρόπο για να προκαλέσω συζήτηση για το ελληνικό branding.
Αν κρίνω από κάποια σχόλια που έλαβα, μάλλον τα κατάφερα. Διάλεξα ένα ακραίο παράδειγμα ενός εξαιρετικά καλοφτιαγμένου brand, το οποίο όμως έχει φτωχή σχέση με τη γραφιστική αλλά και με τη διαφημιστική επικοινωνία, για να δείξω πόσο συνολική πρέπει να είναι μια διαδικασία branding και πώς ένα brand δεν σχεδιάζεται μόνο γραφιστικά ή διαφημιστικά, αλλά συνολικά σε κάθε σημείο επαφής με τον καταναλωτή.
Γι’ αυτό το λόγο, επαναλαμβάνω ότι στους διάφορους διαγωνισμούς είναι πια σχεδόν κωμικό να αφήνουμε την αξιολόγηση και την επιβράβευση του branding σε επιτροπές που απαρτίζονται κυρίως από κριτές μίας ειδίκευσης. Θαυμάζω τους γραφίστες για τη δουλειά τους, όπως θαυμάζω πολλούς ακόμη από τους επαγγελματίες που συμμετέχουν στον ευρύτερο χώρο μας για τη συνεισφορά τους στο να χτιστεί μια αποτελεσματική ολοκληρωμένη μάρκα.
Αλλά όπως δεν θα πήγαινα σε έναν πλαστικό χειρούργο για να διαγνώσει τη συνολική υγεία του σώματός μου, ή όπως δεν θα πήγαινα σε έναν διακοσμητή εσωτερικών χώρων για να μου κατασκευάσει ένα σπίτι, έτσι δεν θα ανέθετα και αποκλειστικά σε έναν γραφίστα ή σε έναν διαφημιστή να χτίσει ή να αξιολογήσει ένα brand.
Άρα πώς είναι δυνατόν να αναθέτω μόνο σε γραφίστες, design managers ή γενικά creatives να αξιολογήσουν έργα branding ή, πόσο μάλλον, έργα rebranding; Γιατί άραγε λείπουν τόσο συχνά από αυτές τις κριτικές επιτροπές κάποιοι καθ’ ύλην αρμόδιοι να κρίνουν το σωστό «ζύμωμα» μιας μάρκας; Γιατί δεν συμμετέχουν σε αυτές τις επιτροπές οι, ευτυχώς αρκετοί, Έλληνες επιχειρηματίες ή στελέχη που κατάφεραν να φτιάξουν μάρκες που αφήνουν το στίγμα τους;
Ή, οι brand marketers μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών που εκπαιδεύονται σε brand building και brand management από κάποιους διεθνώς κορυφαίους του είδους; Πού είναι οι έμπειροι ερευνητές αγοράς, ποτισμένοι από τη σοφία που τους έχει δώσει το πέρασμα από τα χέρια τους – και από τα μάτια τους και από τα αυτιά τους – κάποιων από τις μεγαλύτερες επιτυχίες και αποτυχίες στο χώρο του ελληνικού branding;
Πού είναι οι δημιουργικοί διευθυντές, οι κειμενογράφοι και οι brand ή account ή consumer ή όπως αλλιώς ονοματίζει τους planners η κάθε εταιρεία; Πού είναι και οι brand consultants, οι brand strategists, οι brand architects, όλοι αυτοί τέλος πάντων που ζουν μελετώντας brands; Με τις καλύτερες ευχές μου για όλους, και για το branding και το μάρκετινγκ, για τη νέα δεκαετία που έρχεται.